Scenarist/cineast Fabrice du Welz trakteerde ons in zijn honend debuut Calvaire op een sardonische bloedorgie in de Ardennen. Voor Vinyan zocht het Waalse ‘enfant terrible’ inspiratie in de zompige modderpoelen van Thailand.
Jeanne (Emmanuelle Béart) en Paul (Rufus The Illusionist Sewell) kunnen niet aanvaarden dat ze Joshua, hun zoontje en enig kind, verloren in de tsunami van 2004 en besluiten om in dit tropische koninkrijk in Zuidoost-Azië te blijven wonen. Aangezien zijn lichaam nooit werd teruggevonden, is Jeanne er van overtuigd dat hij nog leeft, maar werd gekidnapt door mensensmokkelaars tijdens de chaos na de natuurcatastrofe. Hoewel Paul dat betwijfelt, wil hij Jeanne’s laatste hoop niet delgen. Als ze op een feestje illegale grofkorrelige videoopnames zien uit Birma, meent ze haar zoontje te herkennen. Het troosteloze koppel gaat op zoek naar hem in de criminele en mysterieuze onderwereld in het hartje van de labyrintische rimboe. Ze raken verzeild in een bovennatuurlijk rijk waar de overledenen nooit helemaal dood blijken te zijn.
Vinyan is een vergaand, compromisloos en bij momenten barok portret van een lijdende vrouw die het verlies van haar kind niet accepteert en daarom het ook niet kan verwerken. Fabrice du Welz kiest voor een Gand Guignol-aanpak. Hij mengt realisme met goedkope spookelementen. Dreigend in beeld gezette gruwelsequenties ruimen plaats voor primitief camerageklungel en bakken bizarre kronkelingen. Sfeer is duidelijk veel belangrijker dan de inhoud en Du Welz knipt en plakt het horrorgenre sarcastisch naar de verdoemenis .
Toch is Vinyan een surreële en boeiende helletocht die je aangrijpt én fascineert. Eindigen doen we met een toepasselijke quote die La Béart ons persoonlijk in het oor fluisterde: “Fabrice is een controversieel regisseur die het onvoorziene moeiteloos verfilmt”, voilà!
Genre: drama, horror, thriller
Jaar: 2008
Regisseur: Fabrice du Welz
Cast: Emmanuelle Béart, Rufus Sewell
Land: Frankrijk, België, Verenigh Koninkrijk, Australië
Speelduur: 96 minuten
