Na een gevaarlijke tocht vanuit Guinee bereikt Souleymane Sangaré eindelijk Parijs. Om te overleven weet de migrant een beetje geld te verdienen als bezorger van maaltijden, maar heeft daarvoor de identiteit en een account – tegen woekerprijzen – ‘geleend’ van een kennis die wel over de wettelijke papieren beschikt.
Souleymane is een zogenaamde ‘sans papiers’ en verblijft als asielzoeker illegaal in Frankrijk. Terwijl hij met zijn fiets door de drukke en levensgevaarlijke straten van Parijs raast, maakt Souleymane, die koste wat het kost zijn illegaliteit wil beëindigen, zich klaar voor een belangrijk interview met de immigratiediensten. Hij heeft een goed verhaal voorbereid onder het zogenaamde mentorschap – wederom tegen woekerprijzen – van een pseudo-adviseur, voor dit beslissende moment. Hij is echter bloednerveus en bijzonder onzeker, omdat het niet zijn eigen verhaal is. Zal de ambtenaar van de Franse migratiedienst ‘zijn’ levensrelaas slikken?
Met zijn derde fictielangspeelfilm L’Histoire de Souleymane heeft scenarist en filmmaker Boris Lojkine een aangrijpend en opvallend humaan portret afgeleverd waarin enerzijds de complexe realiteit van migranten en anderzijds het gig-economiemodel – een economie waar een inkomen wordt verdiend met een alternatieve manier van werk – in Frankrijk vlijmscherp wordt blootgelegd.
Lojkine kent zijn métier; dat toonde hij al aan met zijn prijswinnende film Hope uit 2014 waarin hij een gelijkaardig sociaal-maatschappelijk thema aansnijdt. In L’Histoire de Souleymane gebruikt hij een rauwe, documentaire-achtige stijl om de strijd van de asielzoeker die het hoofd boven water tracht te houden en uit de illegaliteit hoopt te geraken, authentiek weer te geven. Deze benadering maakt de film tegelijkertijd menselijk en schrijnend.
Bovendien steekt regisseur Lojkine sterk onderbouwd, krachtig en scherp zijn middenvinger op naar het Franse asielsysteem en de uitbuiting door tussenpersonen die winst maken uit bureaucratische processen. De snedige analyse en vlijmscherpe kritiek op de schrijnende realiteit worden door Abou Sangaré, een man zonder enige acteerervaring, in de huid van de Guineeër die verstrikt raakt in de listige netten van de Kafkaiaanse samenleving, bijzonder krachtig en natuurlijk vertolkt, waardoor de film nog meer impact heeft.
De debuterende Abou Sangare werd trouwens voor zijn sterke en beklijvende prestatie in Cannes (terecht) gelauwerd als de Beste Acteur in de Un Certain Regard-sectie, waarin L’Histoire de Souleymane ook nog de Juryprijs won. Onlangs werd hij ook tijdens de European Film Awards eveneens bekroond met de prijs van de Beste Acteur. Het wordt nog hartverscheurender als je weet dat het verhaal gebaseerd is op waargebeurde feiten en dat de visumaanvraag van de echte Souleymane na tien jaar procederen in Frankrijk, definitief werd afgewezen.
L’Histoire de Souleymane is een intiem en meeslepend portret van een jonge man die vecht voor zijn recht op een toekomst in een vreemd land. Het is tevens een belangrijk en geëngageerd document omdat het een niet mis te begrijpen en dringende oproep is tot empathie en hervorming van het huidige migrantenbeleid, niet alleen in Frankrijk, maar in heel Europa. L’Histoire de Souleymane is zowel een sociaal commentaar als een innige menselijke tragedie, die kijkers dwingt na te denken over de prijs van bureaucratische onverschilligheid.
Genre: drama
Jaar: 2024
Regisseur: Boris Lojkine
Cast: Abou Sangare, Nina Meurisse, Emmanuel Yovanie, Younoussa Diallo
Land: Frankrijk
Speelduur: 93 minuten
