Luc Besson is een workaholic Franse filmmaker, bekend als zowel regisseur, producent en scenarist. Hij heeft al een lange carrière achter zich. Vooral visueel fraaie en hyper-kinetische-actiefilms waar de schichtige stijl en het flamboyant spektakel centraal staan, vormen zijn handelsmerk. Hij is eveneens oprichter van EuropaCorp, een van de grootste en meest productieve filmproductiebedrijven in Europa. Hij drukte ontegensprekelijk zijn stempel op de zowel Franse als internationale filmindustrie.
Besson staat in eerste instantie bekend als een pionier van de Franse ‘cinéma du look’ in de jaren ’80 en ’90, een stroming die zich kenmerkt door visueel extravagante en gestileerde prenten. In zijn werk combineert hij vaak Hollywood-achtige actie en blitse special effects met Europese gevoeligheden, waardoor hij een brug heeft geslagen tussen beide werelden, denk maar aan zijn enorme kassasuccessen als regisseur van Subway (1985), Le Grand Bleu (1988), Nikita (1990), Léon: The Professional (1994), The Fifth Element (1997), Lucy (2014) en onlangs nog Dogman (2023) en als producer en/of schrijver van de vijf Taxi-afleveringen, Banlieue, Taken, Transporter en Arthur-vehikels. Recent krabbelde hij – wellicht in een van zijn slapeloze nachten – het script (?) bijeen van de actieprul Weekend in Taipei, maar liet wijselijk de regie over aan George Huang, de cineast van bedenkelijke producties als How to make a Monster en Trojan War.
Weekend in Taipei introduceert John Lawlor (Luke Evans), een Amerikaanse DEA-agent die een onverwachte wending in zijn leven krijgt tijdens een undercovermissie in Taipei. Zijn pad kruist dat van Joey (Gwei Lun-mei), een vrouw die niet alleen zijn vroegere geliefde blijkt te zijn, maar ook getrouwd is met Kwang (Sung Kang), een machtige drugsbaron. De situatie wordt ingewikkelder door de aanwezigheid van Raymond (Wyatt Yang), Joey’s zoon, die onwetend is van de identiteit van zijn biologische vader.

Wat volgt is een kat-en-muis-spel van loyaliteiten, bedrog en wraak. John wordt heen en weer geslingerd tussen zijn plicht als agent en zijn gevoelens voor Joey, terwijl Kwang vastbesloten is zijn criminele rijk koste wat het kost te beschermen en ook zijn eega probeert terug te winnen. Het verhaal belooft een explosieve climax, maar de enorm voorspelbare ontwikkelingen, banaal script, holle dialogen, schichtige montage, tonnen clichés, beroerde humor, ondermaatse acteerprestaties en een totaal gebrek aan enige diepgang maken van Weekend in Taipei een ondermaats en routineus gemaakt niemendalletje dat uit de EuropaCorp-band komt gerold enkel en alleen met als doel zoveel mogelijk poen te scheppen.
Wat je deze actieprul niet kunt verwijten is dat het duo Huang-Besson onvoldoende gebruik maakt van de levendige energie van de Taiwanese hoofdstad Taipei. Integendeel zelfs want bruisende nachtmarkten, verlaten steegjes, glimmende wolkenkrabbers, muffe pakhuizen, kolkende streetlife, knipperende neonletters, rommelwinkeltjes, historische tempels en dampende eetkraampjes worden flitsend in beeld gebracht en dienen als expressieve achtergrond. Deze urbane vitaliteit geeft deze thriller een unieke sfeer en dient als zoethoudertje om de kijker min of meer betrokken te houden, zeker wanneer het verhaal stagneert.
Dit exotisch decor fungeert uiteraard ook om Bessons obsessieve bezetenheid voor buitensporige, theatrale actie en geweld breedvoerig te etaleren. In Weekend in Taipei is dit beslist niet anders. Huang benut choreografie en camerawerk optimaal om de kijker van dit soort popcorn-entertainment, op zijn wenken te bedienen. Desondanks de overkill aan dergelijke scènes is het gevecht in een smalle keuken visueel indrukwekkend, met snelle, claustrofobische gevechten die de adrenaline doen stijgen. Maar daarmee is dan ook alles gezegd over Weekend in Taipei.
Genre: actie, thriller
Jaar: 2024
Regisseur: George Huang
Cast: Luke Evans, Lun-Mei Gwei, Sung Kang, Wyatt Yang
Land: Frankrijk, Taiwan, USA
Speelduur: 100 minuten