Eén van de markantste bioscoophits van 2009 was Des Homes Et Des Dieux. Ook in België waar nochtans seksueel misbruik door geestelijken werd vastgesteld en er ook nog een pedobisschip en metropoliet veel noten op hun (psalm)zang bleken te hebben. Een complete verrassing dat een film die zich eveneens afspeelt in de schaduw van het Kruis, zo succesvol scoort aan de box office. Schuif echter alle vooroordelen ‘beminnelijk’ aan de kant en trakteer je zelf op een van de meest humanistische films sinds jaren.
Regisseur Xavier Beauvois trekt naar een bescheiden klooster ergens hoog in de Maghrebijnse bergen. Stringent schetst hij er op sobere, serene en indringende manier een historisch volledig correct verhaal, dat bovendien door de Franse overheid twee decennia in de doofpot werd gestopt. Acht Franse Cisterciënzer monniken van middelbare leeftijd leven er in harmonie met hun Islamistische dorpsgenoten. Ondanks het toenemende moordende geweld groeit de vastberadenheid onder de monniken om ter plaatse te blijven. Wanneer ze besluiten om enkele gewonde terroristen te behandelen, reageren de autoriteiten furieus en zetten hen onder druk om terug te keren naar Frankrijk. De vrome ‘goede’ broeders komen voor een uiterst moeilijke keuze te staan!
Des Hommes Et Des Dieux handelt niet over God, maar is een aangrijpende introspectie over waarden, normen, geloof, verdraagzaamheid en liefde. Kortom, een dijk van een document over fundamentele emoties van mensen van vlees en bloed. De film steekt boordevol prachtige en beheerste scènes, zoals het ‘laatste avondmaal’ op de tonen van Het Zwanenmeer! De winnaar van de Grote Prijs van de Jury op het festival van Cannes is een uitmuntend staaltje van uitstekende cinema.
Genre: drama, historisch
Jaar: 2010
Regisseur: Xavier Beauvois
Cast: Lambert Wilson, Michael Lonsdale, Olivier Rabourdin
Land: Frankrijk
Speelduur: 122 minuten
Nonnas
Thunderbolts*
Another Simple Favor
My Sunshine
