
Neil Jordan heeft als filmer een ‘half en half’ -reputatie. De Iers wisselt pareltjes (Mona Lisa, The Crying Game, The Butcher Boy) af met dubieuze kladjes (The Miracle, The Good Thief). Ondine hangt daartussen en is een ongewoon, lief, lyrisch en modem sprookje met een tikkeltje te veel stereotiepe kitchensinkelementen waardoor dit drama tussen twee stoelen valt.
Syracuse is een eenvoudige doch gefrustreerde Ierse visser. Hij is gescheiden, maar heeft dagelijks contact met Annie, zijn charmant dochtertje dat echter aan een rolstoel gekluisterd zit. Hoewel hij al lang nuchter is, waant hij zich toch in een delirium wanneer hij een mysterieuze sirene in zijn visnetten ziet spartelen. Syracuse weet niet wat hem overkomt, maar verleent de waternimf toch onderdak. Annie is rotsvast overtuigd dat haar vader een Ondine ofte Selkie – een zeemeermin uit de Ierse folklore – heeft opgevist. Een poos beleeft het dromerige trio pret aan deze self made-allegorie. Snel blijkt de realiteit helemaal anders te zijn.
Hoofdactrice Alicja Bachleda doet té veel haar best om over te komen als een frêle elf, maar ze is er wel in geslaagd om Jordan te verleiden want ze is geen minuut uit beeld. Overdaad schaadt. Het bekoorlijke magisch realisme-sfeertje slaat plots om in een actiethriller vol déjà vu’s en zorgt voor een anticlimax. Gelukkig beschikt Ondine ook over enkele stevige troeven: de overtuigende en ingetogen prestatie van karakteracteur Colin Farrell, magische beelden van Wong Kar-Wai’s cameraman Christopher Boyle, sfeervolle muziek van Kjartan Sveinsson, de toetsenist van Sigur Rós en een uurtje ‘geloofwaardige’ mix van mythe en fantasie. Al bij al dus goed voor een gladde zwembeurt tussen de mazen van het net voor deze Ierse Little Merrnaid.
Genre: tragedie,drama, mysterie, romance
Jaar: 2009
Regisseur: Neil Jordan
Cast: Colin Farrell, Alicja Bachleda, Dervla Kirwan
Land: Ierland, Verenigde Staten
Speelduur: 111 minuten