De grafisch ontwerpster en perfect tweetalige Brusselse Amira Daoudi – zij studeerde grafische kunsten aan het Sint-Lukas in Brussel – is amper 36, maar mag gerust de fine fleur van onze vaderlandse cinema worden genoemd want ze is nu al een van de meest gevraagde filmposterontwerpsters van België.
Een willekeurige greep uit haar werk snijdt zowaar bijna je oh-zo-levensnoodzakelijke adem af: Rundskop (Michaël Roskam), Tot Altijd (Nic Balthazar), La Tendresse (Marion Hänsel), Kid (Fien Troch), À Perdre La Raison (Joachim Lafosse), Waste Land (Pieter Van Hees), The Invader (Nicolas Provost), de filmtriptiek van Gust Van den Berghe (Little Baby Jesus Of Flandr, Blue Bird en Lucifer), Tous Les Chats Son Gris (Savina Dellicour), The Disappearance Of Eleanor Rigby: Him & Her (Ned Benson), Son Épouse (Michel Spinosa), N – The Madness Of Reason (Peter Krüger), Loin Des Hommes (David Oelhoffen), Image en Black (Adil El Arbi en Bilall Fallah), Paradise Trips (Raf Reyntjens), Galloping Mind (Wim Vandekeybus) en Cafard (Jan Bultheel). Ze ontwierp ook de affiche voor het Filmfestival Du Film Du Monde – Montréal in 2012, kortom: Daoudi is hot in filmland, iedereen wil Amira.
Amira’s carrière als afficheontwerpster begon toen ze actief aan de slag was in de reclame-industrie. Ze was bevriend met de op dat moment nog onbekende regisseur Gust Van den Berghe die haar als ‘vriendendienst’ vroeg om de affiche te ontwerpen voor zijn eindejaarswerk (en dus meteen dus ook zijn debuutfilm): En Waar De Sterre Bleef Stille Staan ofte Little Baby Jesus Of Flandr. Amira wist niet dat deze film zou worden geselecteerd voor het Filmfestival van Cannes want dat vernam ze pas achteraf wanneer deze originele speelfilm er een onverwacht succes werd en met de film ook de poster, deels ook omwille van het feit dat de affiche expliciet aanwezig was op de stand van ‘Flanders Image’ in Cannes.
Blijkbaar deed de mond-tot-mondreclame zijn ding want de telefoontjes stroomden binnen en voor ze er erg in had, had Amira – die eigenlijk al van kleins af een grote passie had voor film en er stiekem van droomde om ‘iets’ in die wereld te betekenen – een nieuwe carrière. Maar waarom is haar werk zo geliefd bij ons Belgisch filmtalent? Het antwoord is eenvoudig: Amira is een aanhanger van het ‘less is more’-principe, want een beeld moet snel leesbaar en herkenbaar zijn. En dat is dé uitdaging voor al wie filmposters ontwerpt.
Uit het aanbod van duizenden filmbeelden, dat ene beeld destilleren waarin alles vervat zit: het verhaal van de film, de sfeer, het ritme, de boodschap van de regisseur, de esthetiek en de code die de film gebruikt, is dé truc en Amira heeft daar blijkbaar zowel de knack als het artistieke talent voor. Maar vooral de mensen goesting doen krijgen om de film te gaan zien, is haar drijfveer en gelet op haar passie voor film, vertaalt zich dit ook in haar verbluffend mooie en ‘veelzeggende’ filmposters.
Het beeld op de filmposter moet voor Amira niet al te letterlijk zijn. Dat mogen zelfs dingen zijn die niet voorkomen in de film, zoals de vlinder op de affiche van The Silence Of The Lambs, of een detail zoals de bloem op de poster van American Beauty. Dergelijke beelden getuigen van durf en poëzie en prikkelen de verbeelding. Opvallend is dat elke filmposter van Amira de mensen keer op keer nieuwsgierig maakt en dat is in wezen haar enige doel. Opdracht geslaagd, zoveel is duidelijk.
Ze heeft ongetwijfeld de haar in-de-schoot-geworpen-kans dankzij Gust Van den Berghe wel degelijk met beide handen gegrepen want ze heeft ondertussen al bijna tachtig filmaffiches op haar conto. Een tijdje geleden kon iedereen trouwens in de Brusselse Cinema Galeries haar werk in een heel overzichtelijke en verzorgde tentoonstelling met als titel: From Film To Poster, bewonderen. In deze fraaie expo was ook duidelijk te zien dat Amira ooit een zware obsessie heeft gehad voor de Japanse cinema waarvan de invloeden zijn doorgesijpeld in haar omvangrijke en meerlagige oeuvre. Zoals al gezegd: Amira Daoudi is hot in filmland. Maar als je haar polst over haar (film)-dromen houdt ze het bescheiden: “Zoals het nu loopt, mag het nog een tijdje lopen. Al zou ik natuurlijk niet ‘nee’ zeggen tegen aanbiedingen uit het buitenland”…jawel, less is more!
Amira’s all time favoriete filmposters zijn: Blow-Up (voor het meesterwerk van Michelangelo Antonioni en dit omwille van de enorme iconografische kracht van de affiche), Carnet De Notes Sur Vêtements Et Villes ofte Aufzeichnungen Zu Kleidern Und Städten (een docu van Wim Wenders uit 1989 en dit omwille van de perfecte weergave van de reflectie over Yamamoto) en Taxi Driver (een affiche ontworpen door de Belgische graficus Guy Peellaert voor Martin Scorsese nota bene, en dit omwille van de fantastische kleur- en lijnvoering, de uitgebalanceerde compositie en de overweldigende lay-out).
