HANNAH ARENDT 

De in Berlijn geboren Margarethe von Trotta was een doortastend lid van de Neue Deutsche Welle (Duitslands meest baanbrekende en succesvolle filmstrekking) en wordt dankzij  beruchte film als Die Verlorene Ehre Der Katharina Blum, Das Zweite Erwachen Der Christa Klages en Das Versprechen, beschouwd als de belangrijkste vrouwelijke regisseur die momenteel werkzaam is in Duitsland. Met biopics van politiek-historisch belangrijke dames (Rosa Luxemburg, Gudrun Ensslin (Die Bleierne Zeit) en Vision – Aus Dem Leben Der Hildegard Von Bingen profileerde von Trotta zich eveneens  als een erudiete grootmeesteres van het vrouwenportret.

Met Hannah Arendt breidt ze een fascinerend vervolg aan haar vermaarde vrouwenreeks. Hannah Arendt (1906-1975) was een Joods-Duits-Amerikaanse filosofe en politiek denkster, die zich onder andere heeft verdiept in de vragen die samenhangen met totalitaire politieke systemen. Ze zorgde voor ophef met haar verslag dat in The New Yorker verscheen over het legendarische proces tegen nazi en oorlogsmisdadiger Adolf Eichmann in Israël tussen 1960 en 1964. Ze bundelt deze verslaggeving later in het boek: Eichmann in Jeruzalem. De banaliteit van het kwaad dat uiteindelijk een internationale controverse veroorzaakte.

Von Trotta’s prent beperkt zich specifiek tot deze markante vijfjarige periode uit het bewogen leven van deze universele visionaire en levert daarmee een fragmentaire, maar bijzonder boeiende, biopic af. Toegegeven, Hannah Arendt is voornamelijk een dialoogfilm en bijgevolg niet zo makkelijk toegankelijk voor een groot publiek. Von Trotta’s grootste verdienste is dat ze de intellectuele uitdaging om Arendts moeilijk filosofisch denkpatroon over moraliteit en het kwaad cinematografisch op zo’n intrigerende manier weet uit te leggen dat het publiek de materie probleemloos begrijpt.

Een onwaarschijnlijke opdracht waarin ze met brio slaagt. Ze wordt daarbij prima gesteund door het stevig opgebouwde scenario van Pam Katz (ook scenariste van von Trotta’s Rosenstrasse), het serene camerawerk van Caroline Champetier (César voor Des Hommes Et Des Dieux) en Barbara Sukowa, von Trotta’s fetisjactrice, die Hannah Arendt levensecht op het scherm tovert.