Voor Asa en Kame is er net een droom in vervulling gegaan. Ze mogen beginnen als dienstmaagden in de hofhouding van het shogunaat. Elk met hun eigen ambities, de één het opklimmen tot de officiële schrijfster en de ander tot een concubine voor de shogun zelf. Hun nieuwe job komt echter met verrassingen. Er heerst een duister geheim achter de muren van de Ōoku, een mononoke heeft residentie gevonden in deze illustere kamers, maar één medicijnman is erop gebrand die tot rust te brengen.
Een filmjaar is pas gedaan wanneer we officieel aftellen naar het nieuwe jaar en daarom maak je beter niet te vroeg je eindejaarslijstje. Je weet nooit welke surprises er mogelijks nog laat in het jaar op je wachten. Zoals deze Mononoke The Movie: The Phantom of Rain, waarmee Netflix november afsloot. De streamingsdienst verrast ons met een charmante horroranimefilm, gebaseerd op de gelijknamige animereeks Mononoke, die ons meeneemt achter de muren waar geen man ooit voet heeft gezet: de Ōoku van een shogunaat voor een intens en bijzonder spookverhaal, verteld met de hulp van een prachtige animatiestijl.
Deze animelangspeler laat zich kenmerken door beeldschone tekeningen, ingekleurd met een pastelkleurenpallet, gepresenteerd doorheen een rijstpapierfilter die het geheel nog net dat beetje meer weet te geven. Het is haast alsof je feudaal-Japanse schilderwerken tot leven ziet komen. Over alles lijkt bewust te zijn nagedacht, met een angstaanjagend oog voor detail, plaatje achter plaatje.
Het is een waar genot om naar te kijken en dat is allemaal nog voor de mononoke (een wraakgeest uit Japanse folklore) haar intrede doet en uit haar invloed een snel overheersende psychedelische terreur komt voortgevloeid. Elke kleur komt uit de potlooddoos om nieuwe accenten toe te voegen aan een visueel spektakel dat zowel beklijft als overdonderd. Er is ons geen rust gegund, niet voor onze ogen en niet voor het werkend brein dat de sterke zij het ingewikkelde verhaallijn moet opnemen.
Aan een genadeloos tempo worden tijdloze thema’s en subtekst rond verantwoordelijkheid, ambitie, identiteit en toekomstplannen op ons losgelaten, bovenop de vele elementen die deze psychologische geestennachtmerrieprent ontleent uit Japanse mythologie en religieuze praktijken. En dat is voor de fenomenale finale een spectaculaire conclusie breidt aan alle mysteries. De actie hiermee gepaard kan je eigenlijk enkel in een animeproject vinden, met designs die, met dank aan hoe abstract ze vaak zijn, typisch Japans aanvoelen.
In Westerse media kennen we dit soort ideeën veel minder en het zou onmogelijk zijn om dit spektakel met dezelfde impact te brengen in een live-actionmedium. Maar zelfs naar de genrestandaarden, is Mononoke The Movie een artistiek hoogstandje. De druk wordt enkel maar verder opgevoerd en je regelmatig niet weet waar eerst te kijken, terwijl de bedreigingen met de minuut onnatuurlijker worden, maar ook onze medicijnman zich meer en meer bovenmenselijke kwaliteiten begint te vertonen. Het is heftig en adembenemend, met een goede stemmencast die de emoties perfect weten over te brengen. Hier en daar is er zelfs tijd voor een streepje humor in de vorm van wat geplaag.
De film overweldigt moeiteloos met zijn pijlsnelle verteltempo en nog meer zijn visuele drukte. Het overrompelt en eist absolute aandacht, zelfs op de mondainere momenten die het verhaal starten. Ook bevat deze griezelfilm niet echt veel schrikmomenten of traditionele horrorelementen. Het is de revolutionaire animatie die de diepste indruk zal nalaten. Dit oogfluweel is dan ook vooral een absolute must-see voor iedereen met een passie voor animatie en in het bijzonder anime. Een vervolg staat al in de stijgers en wij zijn alvast benieuwd!
Genre: anime, fantasy, horror
Jaar: 2024
Regisseur: Kenji Nakamura
Cast: Hiroshi Kamiya, Tomoyo Kurosawa, Aoi Yūki, Mami Koyama
Land: Japan
Speelduur: 89 minuten
