Scores op Letterboxd zeggen vaak niet alles. Neem nu bijvoorbeeld Scary Stories to Tell in the Dark. Deze in 2019 gemaakte film geraakt nauwelijks met de hakken over de sloot als we de toegekende sterren moeten geloven, toch is dit een meer dan genietbare horrorprent die spitsvondig met het concept van de anthologiefilm speelt, een genre binnenin het horrorsegment dat vooral in de jaren 70 en 80 populair was.
Misschien heerst er wel een vloek op de Noorse cineast André Øvredal die na het monstersucces van Trollhunter een vrijgeleide kreeg in de States, want steeds moet hij
opboksen tegen critici die brandhout maakten van zijn titels. Getuige het dit jaar verschenen en best wel leuke The Last Voyage of the Demeter, het ondergewaardeerde The Autopsy of Jane Doe of zoals gezegd deze Scary Stories to Tell in the Dark.
Waarschijnlijk had CBS Films die de rechten op de boekenserie had gekocht, gehoopt dat Guillermo del Toro plaats zou nemen in de regisseursstoel. Ook al zie je er her en der zijn stilistische invloeden in toch werd het Øvredal die de regieklus moest klaren. Als je de film op één vlak moet bekritiseren – wat niet per se moet – dan is het dat de makers er niet uitgekomen zijn of ze nu een kiddy horrorfilm wilde maken of toch iets meer enger. Het draaide uit op ergens de kerk in het midden laten en daar is men nog vrij goed in geslaagd. Ook al zijn het vooral de special effects die de show stelen en Zoe Colletti als de pientere wijsneus!
Het verhaal speelt zich af op Halloween 1968, in het fictieve stadje Mill Valley. André Øvredal mag dan wel een Noor zijn, gelukkig heeft hij perfect de Amerikaanse zeitgeist van toen begrepen. De VS zat toen gekneld tussen een nutteloze fout lopende oorlog en een opkomende niet te vertrouwen president.
Meer dan drie minuten heeft Øvredal niet nodig om je te laten meeslepen door Stella (Zoe Colletti) en haar nerdy vriendjes Auggie en Chuck. De drie beramen het plan om op Halloween-avond het spookhuis van het stadje op te zoeken, maar met een pestkop als Tommy Milner (Austin Abrams) in de buurt is dat een allesbehalve goed idee. Het zogenaamde spookhuis was vroeger de eigendom van de rijke familie Bellows die honderd jaar geleden een papierfabriek bezat. Tijdens hun griezeltocht botsen ze op een boek vol griezelverhalen geschreven door Sarah Bellows, die beschuldigd werd van hekserij en zelfmoord pleegde door zichzelf op te hangen. Het aparte aan het boek is dat het met bloed van de slachtoffers geschreven wordt.
De film volgt wel het klassieke patroon door over ieder slachtoffer een apart verhaal te vertellen – vandaar onze eerdere verwijzing naar de anthologiefilm – en hoewel het ene stukje al wat beter dan het andere is, blijft het eindresultaat meer dan leuk. De special effects zijn top en hoewel het griezelniveau rond de brave Scooby Doo-lijn zweeft, is Scary Stories to Tell in the Dark een heerlijk stukje film en bijgevolg uiterst geschikt voor een huiveringwekkend, maar plezant Halloween-avondje.
GENRE: horror
JAAR: 2019
REGISSEUR: André Øvredal
CAST: Zoe Colletti, Michael Garza, Gabriel Rush, Austin Zajur, Natalie Ganzhorn, Austin Abrams, Dean Norris, Gil Bellows, Lorraine Toussaint
LAND: USA
