Hoewel een zooitje, is Neon Maniacs in cultmiddens – vooral dan in de Amerikaanse – een vrij populaire titel. Na zijn debuut – het in eigen beheer uitgebrachte Smoke & Flesh uit 1968 – was Neon Maniacs de tweede en meteen ook laatste speelfilm van regisseur Joe Mangine. De man werd vooral bekend voor zijn DOP-werk voor horrorhits zoals Mother’s Day en Alligator.
Neon Maniacs kon nooit op deze populariteit rekenen en dat was vooral omdat het in de eerste plaats een onvoltooide film is. Er waren serieuze budget- en productieproblemen waardoor het filmen meerdere keren moest worden stilgelegd. Een van die pauzes duurde zelfs zo lang dat men iedereen die een maniak speelde moest vervangen omdat de meesten niet meer wilden terugkeren of gewoon andere verplichtingen hadden. Door het gebrek aan geld moest men het script alsmaar wijzigen. Bepaalde dingen werden gewoon geschrapt en het verhaal springt daardoor meermaals van de hak op de tak springt. En dan hebben we het nog niet eens over het abrupte einde gehad!
Het probleem van de film is dat je over de neon maniacs niets te weten komt. Later vertelden ook verschillende cast- en crewleden dat zij zelf geen flauw idee hadden waar deze wezens vandaan kwamen. Feit is wel dat ze ergens onderaan in de Golden Gate Bridge wonen, er uitzien als een dodelijke samoeraikrijgers of gewoon een soort mutant die een vies slijm achterlaten en alleen geëlimineerd kunnen worden met water. Dat laatste zorgt dan ook voor een dwaas gevecht met waterpistolen of een waterslang.
Scenarist Mark Carducci vond dat wanneer je de woorden Neon en Maniac in één term zou gieten je hiermee ook de aandacht van de punk- en heavy metalfans zou krijgen. Aan slechte hardrock – en zelfs slijmerige ballads – is er dan ook geen gebrek. Om de 90 minuten te vullen krijg je afgrijselijke songs (een deel van de film speelt zich af op een band contest) zelfs integraal te horen. Een slasher met sciencefictionelementen die geen seconde weet te overtuigen, met een Troma-vibe die – oh ironie- door de onkunde er niet eens aan de enkels van geraakt. Enkel te bekijken als je echt niet weet wat te doen met je tijd.
Genre: horror
Jaar: 1986
Regisseur: Joe Mangine
Cast: Marta Kober, Leilani Sarelle, James Acheson, Clyde Hayes, Amber Denyse
Land: USA
Speelduur: 91 minuten
