Serge en Paul zijn twee totaal van elkaar verschillende broers. Serge is een blaaskaak-politicus in de race voor het Nederlandse premierschap. Paul is een mislukte geschiedenisleraar, maar al enkele jaren moreel gedwongen tot nerveuze huisman. Babette en Claire zijn hun respectieve eega’s. De twee echtparen gaan een avond uit eten. Ze praten over alledaagse dingen waar mensen tijdens diners doorgaans over praten: werk, de laatste films, de recentste oorlogen, de nieuwe muzikale hits, modetrends, sportevents, vakantieplannen, hete roddeltjes, et cetera.
Maar ondertussen vermijden ze waar ze het eigenlijk over moeten hebben: hun kinderen. Die hebben namelijk iets verschrikkelijks op hun geweten wat hun toekomst kan verwoesten. Serge weet iets, anders zou hij niet gereserveerd hebben in dit veel te chique restaurant. Babette weet ook iets, anders zou ze niet huilen. Als ze beiden maar niks tegen Claire zeggen, want die weet niks. En Paul, ja, die weet alles. Als dat maar goed afloopt?
Doet dit verhaal een belletje rinkelen? Wellicht want het is de bondige samenvatting van de ondertussen wereldwijd gekende en meest vertaalde Nederlandse roman uit 2009 van de Nederlandse auteur Herman Koch. Het lag dus zeker in de lijn der verwachtingen dat er een filmadaptatie zou komen van dit bijzonder succesvol boek en dat is nu een feit. Geen makkelijke klus en alvast een kei-neige uitdaging voor regisseur Menno Meyjes – in Hollywood een gevierd scenarist – , maar het moet gezegd: hij klaart de klus op een (toch bijna) bevredigende manier, al zal niet iedereen (zeker niet de boekenwurmen) het met ons eens zijn.
Het verhaal is gebaseerd op de moord op een dakloze vrouw in Barcelona. In december 2005 werd de zwerfster María del Rosario Endrinal Petit door drie jongens uit een gegoed milieu in het portaal van een bank mishandeld en daarna in brand gestoken. De mishandeling werd vastgelegd door de beveiligingscamera’s van de bank en de schokkende beelden werden destijds op de Spaanse televisie vertoond en circuleren nog steeds op YouTube.
De twee jongens werden vervolgens opgepakt en in 2008 veroordeeld tot 17 jaar gevangenisstraf.Meyjes’ verfilming van Het Diner is op het vlak van decors, camerawerk, kadrering, montage, kleurenpalet, stijl, regie en zelfs tot de muziek (inclusief Ilse DeLange’s song Blue Bittersweet) toe, best oké. Ook de prestatie van de puike ensemblecast bestaande uit de knappe karakterkoppen: Jacob Derwig (Paul), Thekla Reuten (Clair), Daan Schuurmans (Serge) en Kim van Kooten (Babette), is dik in orde. Dat neemt echter het latent irritante indigestie-gevoel niet weg omdat Meyjes geen enkel risico durft te nemen en hij ook nalaat een persoonlijke toets aan het verhaal te geven.
Hij beperkt zich tot een cleane omzetting van het boek – bijna letterlijk en bladzijde per bladzijde – in beelden. Toegegeven, ook een prestatie, maar daardoor verslapt halverwege je aandacht en blijf je zowel als filmliefhebber en als lezer, een beetje op je ‘honger’ zitten. Dat neemt natuurlijk niet weg dat Het Diner, een dramatische, spannende, brandend actuele en realistische thriller is over vier ouders wiens loyaliteit jegens hun kinderen op de proef wordt gesteld en vervolgens nog de prangende vraag poneert: in hoeverre je je kinderen mag/moet blijven beschermen?
Van een (noodzakelijke) meerwaarde van deze verfilming is er geen sprake. Een gemiste kans. ‘Het boek is beter dan de film’ is een puur cliché, maar bij Meyjes’ verfilming is het (spijtig genoeg) wel heel toepasselijk.
GENRE: drama
JAAR: 2013
REGISSEUR: Menno Meyjes
CAST: Jacob Derwig, Thekla Reuten, Daan Schuurmans, Kim van Kooten
LAND: Nederland
