Ook al lijken tegenwoordig films door de niet te stoppen concurrentieslag tussen de verschillende streamingdiensten eerder op een product, is het mooiste aan cinema dat het iets tijdloos is. Films waarnaar je ieder moment kan teruggrijpen en waarvan je beseft dat ze telkens een ander gevoel of betekenis kunnen teweegbrengen.
Films verdienen dan ook meer aandacht dan die paar luttele weken dat ze in roulatie zijn, daarom is het bemoedigend dat kleine filmhuizen zich nog de moeite getroosten, om in barre tijden, klassieke titels opnieuw naar het grote witte doek te brengen zoals bijvoorbeeld het werk van de Poolse Krzysztof Kieślowski (her)ontdekken.
De commerciële hoogtepunten van deze Poolse cineast die in feite brandweerman had willen worden (stel je voor!) liggen in de jaren 90. In zijn stijl herken je wel de invloed van landgenoten Andrzej Wajda en Andrzej Żuławski, toch weet hij als geen ander de perfecte aansluiting te vinden tussen Oost-en West-Europese cinema.
Dat merk je natuurlijk in zijn kleurentrilogie, maar je ziet dit ook in La Double Vie de Véronique die destijds als één van die titels beschouwd werd die je moet hebben gezien om een cinefiel leven compleet te maken. Door zijn geelachtige kleurenfilter lijkt het drama wat troosteloos, maar tegelijkertijd is het fascinerend hartbrekend.
Een typisch element dat alsmaar terugkeert in de cinema van Krzysztof Kieślowski zijn toevallige ontmoetingen, ook al duurt die in La Double Vie de Véronique niet meer dan een seconde en treffen de twee elkaar vanop afstand.
De kern van deze toegankelijke arthousefilm is het feit dat iedereen wel een dubbelganger heeft. In Kieślowski is de ene een Poolse muzikante die door de val van het communisme net de smaak van de vrijheid heeft geproefd. De andere is een Franse studente die wat naïef door het leven fladdert en op zoek is naar zichzelf.
De gelijkenis is niet alleen fysiek, ook hun tragische levensloop loopt quasi parallel. De dubbelrol wordt fenomenaal vertolkt door de geweldige Irène Jacob, een Zwitserse actrice van wie je je afvraagt waarom zij nooit buiten de schaduw van haar Kieślowski-periode is kunnen treden.
Jacob kreeg voor haar rol een Gouden Palm voor de beste vrouwelijke hoofdrol, maar net zoals in bijna elke film van de Pool speelt ook de muziek van huiscomponist Zbigniew Preisner een ontroerende, net niet fatalistische rol waardoor de score een personage op zich wordt en van La Double Vie de Véronique wel zeer unieke cinema maakt. Om te herontdekken, of wie weet te ontdekken!
Genre: drama
Jaar: 1991
Regisseur: Krzysztof Kieślowski
Cast: Irène Jacob, Wladyslaw Kowalski, Sandrine Dumas , Guillaume De Tonquédec, Claude Duneton, Philippe Volter, Kalina Jedrusik, Aleksander Bardini
Land: Polen, Frankrijk, Noorwegen
Speelduur: 89 minuten
