Je moet het toch maar klaarspelen. De in het Spaanse dorp Olivenza op 5 april 1972 geboren Jesús Carrasco Jaramillo studeert lichamelijke opvoeding. Na zijn studies gaat hij aan de slag als leraar op een middelbare school. Vrij snel stelt hij vast dat hij eigenlijk niet thuishoort voor een klas of in een turnzaal gevuld met jonge snaken. Hij beslist zijn professionele carrière te heroriënteren. In 2005 verhuist hij vastbesloten naar Sevilla in de hoop op meer toekomstperspectieven. Hij gooit het roer volledig om en probeert aan de bak te komen in de reclamewereld.
Na ijverig zoeken, vindt hij uiteindelijk een baantje als reclametekstschrijver. Carrasco blijft echter op zijn honger zitten. Hij is trouwe fan van de Amerikaanse literatuur en dweept met Raymond Carver, Richard Ford, John Updike, John E. Williams en uitermate met Cormac McCarthy. Vooral de vele esthetische referenties, de pure rauwheid, het woeste landschap, de grimmige emoties en de wreedheden die vaak de grens bepalen tussen het beschaafde en het dierlijke, treffen hem in het oeuvre van de klassiekers.
Het is dan ook niet verwonderlijk dat Carrasco blijft dromen van een carrière als gerespecteerd auteur en legt zich meer en meer toe op het schrijven. In 2013 heeft hij eindelijk zijn debuutroman af met als titel Intemperie. Hij vindt vrij snel een uitgever want het verhaal slaat instant aan. Carrasco focust zich in zich in zijn knap literair debuut op een knaap die in 1946 zijn thuis in Andalusië ontvlucht en zich bang en opgejaagd verbergt in een olijfboomgaard. Wanneer de mannen uit het dorp die hem zoeken dicht bij zijn schuilplaats komen, kruipt nog verder weg in zijn toevluchtsoord.
Wanneer de stemmen wegsterven is hij helemaal alleen. Er ligt een oneindige, dorre vlakte voor hem die hij moet oversteken, verzengende hitte, honger en dorst trotserend. Midden in de nacht komt hij uitgeput aan bij het kampvuur van een oude geitenhoeder. Daar, onder de sterren, wordt een onuitgesproken vriendschap gesmeed die voor beiden van levensbelang zal blijken. Intemperie wordt door de critici unaniem op applaus ontvangen. De Boekverkopersgilde van Madrid verkiest het bovendien tot Beste Boek van het Jaar. Er volgen vertalingen in meer dan twintig talen. Carrasco’s gekoesterde internationale literaire erkenning is prompt een feit.
Wie het boek (in het Nederlands vertaald als De Vlucht) heeft gelezen, begrijpt niet waarom dit diep humaan relaas over vriendschap, overleving en wraak nog niet is verfilmd. Tot je even op onderzoek trekt want dan blijkt Carrasco’s debuutroman toch al in 2019 is verfilmd door de Spaanse regisseur Benito Zambrano (gekend van Habana Blues) en bovendien meermaals werd bekroond onder meer met twee Goya’s (de Spaanse Oscar). In België vond geen enkel distributeur het blijkbaar (commercieel) de moeite om deze mooie film aan te kopen en uit te brengen in de bioscopen.
Het filmverhaal? In een afgelegen en onbestemde uithoek van Andalusië (Zuid-Spanje) anno 1946 ontsnapt een naamloos kind, ‘El Nino’ ofte ‘Kid’, uit de woning van Capataz, de wrede en gewelddadige landeigenaar van het gebied, die zijn persoonlijke wet met angst, woede en geweld oplegt aan de bange en ongeletterde bevolking. In een land verarmd door gebrek aan geld en middelen, maar vol honger, haat en bloed nadat generaal Franco zeven jaar geleden de Spaanse burgeroorlog won, doorkruist Kid in zijn eentje de woestijn met een kompas en een wat water en voedsel. In de hoop de stad te bereiken om wraak te nemen op Capataz en zijn familie te bevrijden van de man die hem kocht van zijn ouders, verliest Kid het kompas en het waterflesje terwijl hij zich probeert te verbergen voor een boer die voorbijtrekt.
Capataz en zijn handlangers El Triana, El Segovia, El Portugués en El Viejo, gaan op zoek naar Kid en het gouden zakhorloge dat het vluchtende jongetje heeft gestolen van Capataz. Dorstig, hongerig en uitgeput, wordt Kid van de dood gered door Pastor, een dakloze herder die door de woestenij reist met zijn waakhond en een kudde schapen om handel te drijven. De schapenhoeder sluit een deal en beloofd Kid veilig naar de stad te brengen. Ver brengt het duo het niet. Het wordt snel gelokaliseerd door Capataz’ handlangers van wie Kid bovendien te weten komt dat Pastor eigenlijk een veteraan is van zowel de Marokkaanse oorlog als de Spaanse burgeroorlog. Op zoek naar zijn eigen verlossing, beschermt de herder Kid ondanks dat El Triana hem martelt en een deel van zijn vee ombrengt. Als Kid zijn nieuwe vriend op het laatste moment redt, legt die El Triana neer die op zijn beurt en per ongeluk El Viejo neerschiet. Zwaargewond en gehavend proberen de twee vluchtelingen in veiligheid te raken, terwijl de meedogenloze Capataz geobsedeerd is om Kid te vinden, ongeacht wie er moet sterven of worden gedood.
Zoals bij vele literatuurverfilmingen verschilt de filmversie vaak en danig van de (oorspronkelijke) roman. Het is overduidelijk dat het hier beslist niet anders. Dat doet echter niet ter zake want de essentie van het verhaal blijft in beide bronnen overeind. Alles draait rond twee sterke personages – met elk zijn eigen background – die willen ‘ontsnappen’. Één op zoek naar totale persoonlijke vrijheid. De andere zint op bloedige wraak voor het onrecht dat hem en zijn familie is aangedaan.
Primordiaal staat een reis van initiatie over essentieel leren, overleven, vergeten, respect, vriendschap en geborgenheid, kortom: waardig te leven. Het was voor regisseur Benito Zambrano hoegenaamd geen makkelijke opdracht om een invloedrijke en innemende roman als Intemperie, overtuigend en succesvol naar het scherm te transfereren. De drie scenaristen waaronder de regisseur zelf, namen de uitdaging aan om Carrasco’s rijke en beeldende taal onder handen te nemen en te herwerken tot een verfilmbaar script.
Ze zijn geslaagd in hun opzet dankzij het feit dat ze de wijze beslissing hebben genomen zich te distantiëren van het narratieve zonder afbreuk te doen aan de sterke inhoudelijk morele waarde van het boek. De twee hoofdacteurs, Jaime López als het jongetje op de vlucht en drievoudig Goya-winnaar Louis Tosar als de eenzame herder, zijn uitmuntend en dragen de prent. Het derde imponerende personage van de film is ontegensprekelijk het overweldigende landschap.
De verbluffende manier waarop cameraman Pau Esteve Birba (Cánibal, El Buen Patrón) de dorre vlaktes, de uitgestrekte verlaten ruimtes, de uitgestorven dorpen, de imposante heuvels, de grillige kloven, het opdwarrelend stof, de bronnen in het midden van nergens en de daaruit ontstane ellende voor de lijdende personages – hun pijnlijk branden van de zon, de verstikkende dorst, de knagende honger en de geestelijke ellende – vastlegt en visualiseert is hem nog maar weinig voorgedaan. Intemperie (Out in the Open) is een diep humaan, interessant en sfeervol drama/roadmovie/western/portret dat goed wordt verteld en geregisseerd. De spanning is snijdend, de intrige intelligent en de thrillerachtige ontknoping is huiveringwekkend.
Intemperie (Out in the Open) is beschikbaar op Blu-ray
Genre: avontuur, drama, thriller
Jaar: 2019
Regisseur: Benito Zambrano
Cast: Luis Tosar, Luis Callejo, Jaime López, Vicente Romero
Land: Spanje, Portugal
Speelduur: 103 minuten
