Kingdom of the Planet of the Apes 

“You maniacs! You blew it up! Ah, damn you! Damn you all to hell!” Het is ondertussen 56 jaar geleden dat een harige, ontblote Charlton Heston deze fameuze woorden uitsprak aan het einde van Planet Of The Apes. Ondertussen is de klassieker uitgegroeid tot een franchise met niet minder dan 10 delen. Het is een reeks waarvan de kwaliteit grote pieken en diepe dalen kent. De serie werd daarom al meerdere malen de verdoemenis ingewenst.

Na de pijnlijke dood van de originele run en een flauwe remake van Tim Burton, boomde de naam weer met Rise-, Dawn- en War For The Planet of the Apes. De trilogie blies nieuw leven in de intellectuele eigendom en slaagde erin om een modern publiek kennis te laten maken met een fossiel uit de Amerikaanse filmindustrie. Toen wij hoorden dat Disney zeven jaar later met een nieuwe trilogie op de proppen komt, waren we klaar om Heston’s beroemde woorden opnieuw uit te huilen. Stonden wij mooi voor aap. Tot onze verbazing stort de franchise met Kingdom of the Planet of the Apes niet de dieperik in. Het rolde gewoon zachtjes een kleine heuvel af.

Kingdom slaagt nog het meest in de opbouw van zijn wereld. Disney had het fatsoen om de protagonist Caesar niet te laten herrijzen uit zijn graf. Kingdom of the Planet of The Apes is een nieuw verhaal die zich zich generaties na de afloop van de vorige trilogie afspeelt. De gebeurtenissen komen wel terug als legendes, en Caesar wordt Jezus-gewijs geëerd als een profeet die zijn volk waardevolle lessen heeft geleerd. Natuurlijk loopt het in de praktijk net iets anders en worden zijn lessen misbruikt om apenstammen en mensen te onderdrukken. 

Op macroperspectief lijkt alles mooi gepolijst, maar het scenario bevat toch wel een paar schoonheidsfoutjes. Kingdom’s narratief voelt aan als twee ambitieuze, maar half afgewerkte ideeën die tegen elkaar zijn geplakt. De overgang kan zorgen voor een kleine whiplash. 

Een ander gevolg hiervan is dat niet elke plotlijn of personage even mooi werd uitgewerkt. Zo is antagonist Proximus Caesar naar onze mening één van de minst interessante boosdoeners uit de reeks die al meermaals heeft bewezen dat ze begrijpelijke, moreel grijze personages kan neerzetten. Kevin Durand doet een verdienstelijke poging om een memorabele tiran neer te zetten, maar zijn motivaties zijn te oppervlakkig om te boeien. Wat Kingdom op dit vlak redt, zijn diens protagonisten. Deze zijn wel goed uitgewerkt. De morele spanning tussen Noa en Nova is dan ook de lijm die Kingdom samen houdt. De film weet met dit opzet wel het DNA van de franchise vast te houden. Net als de vorige moderne delen is Kingdom of the Planet of the Apes een prachtig ogende blockbuster die ethische dilemma’s op een genuanceerde manier in beeld probeert te brengen. De resolutie van die spanningsvelden vormen volgens ons dan ook een aardig fundament om de trilogie op te bouwen.

Genre: actie, avontuur
Regie: Wes Ball
Jaar: 2024
Cast: Owen Teague, Freya Allan, Kevin Durand, Peter Macon, William H. Macy
Land: USA
Speelduur: 145 minuten