Sansa 

De Franse artiest, auteur, producer, scenarist en regisseur Siegfried is een onbezonnen zonderling. In 2003 stapte hij met een verward kapsel, gehuld in sjofele textielafdankertjes, geladen met bijna openscheurende tweedehands rugzakken en gedreven door een uitgesproken jem’en foutisme, het ‘keurig’ Gentse filmfestival binnen waar hij Sansa voorstelde en meteen aan de haal ging met de Grote Prijs van de Jongerenjury.

In Sansa cirkelt de schichtige camera letterlijk en in zuivere documentairestijl rond Sansa, een zorgeloze would-be artiest dito bohemien die op straat leeft en met de handen nonchalant in de broekzakken doelloos van land naar land reist. Hij vertrekt vanuit het door toeristen overspoelde Montmartre en wordt tijdens zijn achteloze zwerftocht geconfronteerd met alle mogelijke internationale clichés. In Italië stelt hij vast dat de vrouwen prachtig gitzwart haar hebben, mannen volbloed macho’s zijn en dat Nanni Moretti-Vespa-races deel uitmaken van het dagelijks straatbeeld. Afrika is corrupt, in India fungeert de Ganges als openbaar zwembad voor de Indiase bevolking, Rusland is hét land van de georganiseerde misdaad en chaos waar iedereen is verslaafd aan wodka en in Egypte domineren de piramides en een gemutileerde Sfinx het zanderig landschap. Het enige wat je niet te zien krijgt, is een karaokescène tijdens zijn stop in Tokio, maar die is wellicht gesneuveld op de montagetafel want Siegfried verzamelde maar eventjes vierentwintig uur aan materiaal voor deze film.

Ondertussen is filmheld Sansa, ondanks zijn ontelbare arrestaties, niet te stuiten. Als een 007- backpacker springt hij van de ene trein op de andere, moet hij meermaals ijlings vluchten voor allerhande moeilijkheden, verleidt hij al het vrouwelijk schoon dat zijn landloperspad kruist, loopt hij overal ter wereld vrienden, kennissen en hartelijke autochtonen tegen het lijf bij wie hij een nachtje intrekt. Hij sluit vriendschap met plaatselijke zwervers, straatmuzikanten en heeft talrijke en boeiende ontmoetingen met de excentrieke maar wereldvermaarde maestro Click (energiek vertolkt door de geniale vioolspeler Ivry Gitlis) die zich ontpopt tot Sansa’s vaderfiguur.

Sansa is een eigengereide en plotloze roadmovie die volledig in het verlengde ligt van Siegfrieds aparte maar succesvol debuut Louise (Take 2) uit 1998 met Elodie Bouchez in de rol van een solitaire Parijse zwerfkat. Sansa is eerlijker, minder gekunsteld, pathetischer en heeft bovendien meer revolterende uitstraling dan Siegfrieds eersteling. Hoewel dit filmisch lichtjes gestoord essay over losbandigheid, vrijheid en grenzeloosheid een klein half uurtje te lang uitvalt en wat rommelig op gang komt, is het zeker geen toeristische folder met prentkaartenallure. Integendeel zelfs, want Siegfried slaagt erin aan de hand van een fascinerende en digitaal gefilmde beeldenstorm in pure guerrillastijl en dito montage, het reizen tot een levenskunst te verheffen. Deze chaos, filmische anarchie, buitenissige esthetiek, situationele geestigheid en hypnotisch modernisme, krijgt door de bezielde electro-jazzy soundtrack een aanstekelijk geïmproviseerd Miles Davis-sfeertje. Een niet voor iedereen even toegankelijk tijdsbeeld maar zeer zeker een betoverende en stemmige roadmovie. Wel een must voor alle jonge en eigenwijze rugzaktoeristen.

Genre: drama
Jaar: 2003
Regisseur: Siegfried
Cast: Roschdy Zem, Ivry Gitlis, Emma Suárez
Land: Frankrijk
Speelduur: 116 minuten