Jeepers Creepers 2 

De massa smeekt om excessief geweld en rondspuitend bloed. In Jeepers Creepers 2 wordt een onsterfelijk rondvliegend en vleesetend gedrocht op het tienerbioscooppubliek losgelaten. In 2001 scoorde scenarist en regisseur Victor Salva -onder de beschermende vleugels van Francis Ford Coppola – verrassend een ‘monsterhit’ met Jeepers Creepers. En voila het vervolg is er onder de fenomenaal originele titel Jeepers Creepers 2.

Het verhaal is al even inventief. Een jong basketbalteam en enkele frisse pompommeisjes keren per bus en onder begeleiding van hun coaches terug naar huis. Het groepje gespierde atleten heeft.de kampioenstitel op zak en de vreugde kan niet op. Er wordt uitbundig gezongen en plezier gemaakt, kortom the sky is the limit. Althans dat denken ze, tot uit diezelfde hemel plots een onvoorstelbaar krachtig monster komt aangevlogen met als enig doel zijn honger te stillen. Het misbaksel – in sommige middens beter gekend als The Creeper – verlaat trouwens maar om de 23 lentes en gedurende een periode van 23 dagen zijn ijselijke voorgeborchte. De demonische Harpy heeft nog welgeteld één etmaal om voor zijn lange winterslaap het noodzakelijke mensenvlees te hamsteren en stort zich daarom als bezeten op de bus vol onschuldige aardse stervelingen. Hij selecteert zijn slachtoffers op basis van de penetrante humane angstgeur.

Jeepers Creepers 2 is een doordeweekse en helemaal niet verrassende sequel die succes probeert te puren uit de bedenkelijke bodycountformule en het mensetende hellevuurcreatuur. Hoewel deze typische, suspensloze en plotarme goreprent veelbelovend opent met een fantasievol in beeld gebrachte ‘vogelverschrikkermoord’, vervalt deze bloedspuiter al snel in banale middelmatigheid. De weinig interessante en stereotiepe personages kramen macho-, racistische en homofobe prietpraat uit, de slachtpartijen worden overdonderd door bombastische trompetmuziek, de speciale effecten zijn bij momenten van bedenkelijke kwaliteit (met uitzondering van de kopmetamorfose van het mormel), het morbide spelletje rond de Lifeboat-bus is triviaal (als de autobusdeuren klemmen, kan je misschien gewoon de ruiten uitstampen!) en tot overmaat van ramp krijg je de noodzakelijke achtergrondinformatie over het tirannieke misbaksel in je strot geramd aan de hand van een visioen (over gebrek aan inspiratie gesproken) van één van de pompommeiden. Hoewel de onverlaat aan zijn winterslaap toe is, volgden er nog meer delen … je zou er de creepers van krijgen.

Genre: Horror, Thriller
Jaar: 2003
Regisseur: Victor Salva
Cast: Ray Wise, Jonathan Breck, Nicki Aycox, Eric Nenninger
Land: Verenigde Staten
Speelduur: 104 minuten