In America 

In America is zeker niet Sheridans beste prent maar wel zijn meest persoonlijke. Het verhaal vangt aan op het moment dat Johnny en Sarah Sullivan samen met hun twee schattige dochters en na de dood van hun jongste kindje, vanuit Ierland emigreren naar de US of A. Ze huren een verkrot appartement in de junkiebuurt van Manhattan. Vol goede intenties neemt het gezin een nieuwe start. Geen evidentie want Johnny vindt als acteur geen geschikt werk op fonkelend Broadway. Sarah is lerares maar moet zich tevreden stellen met een rotjob als serveerster in een luizige bar. De smerige buurt en de marginale bewoners maken het niet makkelijker voor het gehecht gezin maar gelukkig bezitten de twee lieftallige dochters een onuitputtelijke dosis optimisme zodat ze blijven optornen tegen de aanhoudende tegenslagen. Op Halloween krijgen ze accidentele hulp en steun van Mateo, een artistieke zwarte medebewoner met een mysterieus verleden maar met een gouden hart voor kinderen. De aanvankelijk angstaanjagende Mateo blijkt finaliter een charismatische buurman te zijn die uiteindelijk het leven van het gezin een totaal andere wending zal geven.

In America is in de eerste plaats een hoopvolle gezinsparabel over het vaak desperate lot van naar Utopia hunkerende jonge gelukzoekers en een (zogenaamde) waarheidsgetrouwe optimistische kroniek over een periode uit Sheridans leven. Hoewel hij samen met zijn twee dochters dit semi-autobiografische scenario neerpende, komt deze narratief maatschappelijke tragedie melig en vooral nadrukkelijk beschrijvend over. Als je weet dat het overleden zoontje geen deel uitmaakte van het gezin maar is gebaseerd op de tragische dood van Sheridans jongere broer, dan frons je twijfelachtig de wenkbrauwen over de authenticiteit en de speciaal voor het witte doek gedramatiseerde miserie van de Sheridans. Maar de gereputeerde cineast beschikt natuurlijk over een rijkelijk gevulde trukendoos waarin hij vakkundig graait. Zo camoufleert hij door middel van frappante camerastanden, leuke muzikale melodieën – de film werd tijdens het Filmfestival van Gent trouwens bekroond voor de Beste Film wat betreft de impact van muziek op film- en gracieuze acteursregie, handig de mediocriteit van dit sociaal drama.

Genre: drama
Jaar: 2002
Regisseur: Jim Sheridan
Cast: Paddy Considine, Samantha Morton, Djimon Hounsou
Land: Ierland, Verenigd Koninkrijk, Verenigde Staten
Speelduur: 105 minuten