
De belangrijkste taak van de Ōoku en de concubines binnen haar muren, is het voortbrengen van een mannelijke troonopvolger voor de shogun. Voor liefde is er niet zoveel plaats en om de kansen op deze erfgenaam te vergroten, worden er nieuwe regels opgesteld omtrent het “nachtwerk”. Tot een nieuwe mononoke haar intrede maakt in de Ōoku. Gelukkig kunnen ze rekenen op een bijzondere medicijnman.
Een filmverrassing, laat op het jaar. Dat was Mononoke The Movie: The Phantom of Rain op Netflix zeker. Een prachtige volwassen animatiefilm, geworteld in Japanse geschiedenis en oude folklore. Eén die dit jaar een vervolg heeft gekregen! Mononoke The Movie: Chapter II – The Ashes of Rage (ook een mond vol) brengt ons terug naar de hofhouding van de shogun voor een nieuw avontuur.
Eén vol met herkenbare elementen. Vorig jaar waren we buitengewoon lyrisch over de verrukkelijke animatiestijl van de film en dat zijn we nu nog steeds. Een heerlijk kleurenpallet blaast leven in de vloeiende handgetekende animatie, wederom met dat unieke rijstpapiereffect. Het blijft betoveren. En opnieuw met enkele herkenbare gezichten om ons te begeleiden op deze psychedelische nachtmerrietrip.
Voorop hebben we natuurlijk onze mystieke medicijnman die ongevraagd en niet gehinderd door traditie of taboe zichzelf toegang verschaft tot daar waar geen man ooit voet zou mogen zetten, maar bijvoorbeeld ook de bewaker en enkele leden van concubinaat zijn bekende verschijningen. Allemaal hebben ze een hand in een complex ontvouwend politiek mysterie.
Jaloezie, intrige, eer, dynastieke waarden en verwachtingen verweven zich met elkaar en luiden de klokken voor wederom donker folk horrorverhaal met in het hart een nieuwe mononoke. Het element van de wraakgeest is dit keer echter niet water, maar zoals de titel al doet vermoeden, vuur. Dat zullen de figuren geweten hebben. De term van de dag is ditmaal spontane menselijke ontbranding.
Dit levert enkele prachtige, angstaanjagende sterfscènes op. Het is al vanaf het eerste moment duidelijk het geen makkelijke opgave zal worden voor onze medicijnman. Zij het dat er geen betere man geschikt is voor de klus. Hoewel hij nog steeds de waarheid, zin en vorm van zijn tegenstander behoeft om zijn volle macht tegen de geest te kunnen inzetten, is hij niet krachteloos en zien we hem al voor de finale verschillende keren indrukwekkend in actie.

Nog altijd gewapend met zijn vertrouwde omikuji, weet hij de bedreiging steevast af te remmen, tot hij kan achterhalen welke belangen er spelen bij de paranormale krachten. Net zoals in de eerste film speelt symboliek ook hier weer een belangrijke rol in de vertelling. Niet langer zo prominent als bij Phantom in the Rain maar toch niet weg te denken.
Zo hebben we verschillende kennismakingen met het schaakachtige spel shogi en bevat de terugkerende afbeelding van een muis heel wat betekenis voor de finale. Een finale die wederom erg indrukwekkend oogt. De laatste confrontatie is ook nu spectaculair en niet van deze wereld, met heel wat geometrische motieven en een uniek ogende tegenstander.
Zij het niet veel minder druk dan voorheen. Het verhaal is dan net iets gestroomlijnder, met herkenbaardere motivaties voor de tragedies die doorheen deze geestennachtmerrie trekken, dat wil niet zeggen dat de actie minder bombastisch is geworden. Oh nee, je komt nog steeds ogen te kort in deze draaikolk van kleur en flitsende bewegingen. Verder is dit ook nog steeds niet je typische griezelfeestje, vol schrikmomenten maar meer een klassieke geestvertelling.
Het levert een prachtfilm op die toont dat op vlak van animatie Netflix toch aardig wat moois blijft binnenhalen. Er volgt nog, want zoals het einde van deze film ons vertelt: het volgende hoofdstuk komt eraan! Het slotpunt van de trilogie, met als titel Chapter III – The Curse of The Serpent!
Genre: anime, fantasy, horror
Jaar: 2025
Regisseur: Kiyotaka Suzuki, Kenji Nakamura
Cast: Hiroshi Kamiya, Tomoyo Kurosawa, Ken’yū Horiuchi, Yōko Hikasa
Land: Japan
Speelduur: 74 minuten