Subscribe Now
Trending News

Blog Post

UNE VIE DEMENTE
UNE VIE DEMENTE (c) The Movie Database (TMDB)
België boven

UNE VIE DEMENTE 


Films met als onderwerp dementie had je de afgelopen jaren meer dan genoeg. De mokerslag kwam zonder enige twijfel via Gaspar Noé met Vortex, Anthony Hopkins verzilverde met zo’n rol zijn tweede Oscar in The Father en er was ook nog François Ozon met het lichtvoetige, maar daarom niet minder innemende Tout S’Est Bien Passé.

En hoewel minder bekend had je in België Une Vie Démente van Raphaël Balboni en Ann Sirot. Waarom de distributeurs erop stonden dat deze film als Madly In Life in de winkelrekken komt te liggen, is ons niet meteen duidelijk, net als het feit waarom deze film zo goed als onopgemerkt de bioscoopzaal binnenwandelde en er ook zo uit verdween.

Net zoals Ozon het doet, rakelen ook Raphaël Balboni en Ann Sirot de grappige kantjes van de ziekte op, gelukkig zonder dat het boertig wordt, maar ongewild leidt het toch tot allerlei komische situaties en vooral hoe je daarmee moet omgaan. Dat ervaart ook Alex (Jean Le Peltier).

UNE VIE DEMENTE
UNE VIE DEMENTE (c) The Movie Database (TMDB)


Aan het begin van de film zit hij nog wel in een therapeutisch gesprek met zijn vriendin Noémie (Lucie Debay) over het krijgen van een eventueel kind, maar al gauw valt het doek over dit geluk wanneer zijn moeder Suzanne (Jo Deseure), die een centrum voor hedendaagse kunst in Brussel uitbaat, steekjes in haar dagelijks handelen laat vallen. Als ze met haar zoon de neuroloog bezoekt, is semantische dementie het verdict en wordt zij stilaan weer een kind. Het is een situatie die Alex niet kan verkroppen, zeker niet wanneer hij van de ene gênante situatie in de andere valt.

Une Vie Démente is arthouse, maar zonder dat het al te moeilijk wordt. Af en toe valt het wel op dat Raphaël Balboni en Ann Sirot fans zijn van Lars von Trier, maar eigenlijk is deze film nog het best te omschrijven als een zwarte komedie waarbij je nooit echt weet of je nu moet gaan lachen of wenen.

Jo Deseure is fenomenaal als dementerende moeder, net als de verpleger Kevin (Gilles Remiche) die bij de moeder gaat wonen om op haar te passen. Als er al een punt van kritiek moet gegeven worden, dan is het wel dat Raphaël Balboni en Ann Sirot voor mensen kozen voor wie het prijskaartje van de behandeling er niet toe doet. Dit zijn geen patiënten die wegkwijnen in een piepklein kamertje in een zorginstelling, maar alle mogelijke luxe hebben en zelfs op een verpleger kunnen rekenen die dag en nacht binnenshuis tot hun dienst staat.


GENRE: drama, arthouse
JAAR: 2020
REGISSEUR: Raphaël Balboni, Ann Sirot
CAST: Jean Le Peltier, Jo Deseure, Lucie Debay, Gilles Remiche
LAND : BELGIË

Related posts