Greet Samyn kennen we in de eerste plaats als één van de stemmen bij Klara Ze presenteerde verschillende programma’s voor deze radiozender waaronder Django, Klara Weekend, Klara TOP 100 en Klara Serveert. Dat Greet naast klassieke muziek ook een passie heeft voor film bewijst ze door de vijf films die ze doorspoelde aan Fast Forward voor haar keuze van.
DANCING DREAMS (TANZTRAUME) (ANNE LINSEL)
In 2008, enkele maanden voor haar dood, beslist de legendarische choreografe Pina Bausch om haar succesvoorstelling Kontakthof uit 1978 te hernemen. Niet met haar vaste dansgezelschap. Maar wel met een groep adolescenten uit Wuppertal, tussen 14 en 18 jaar. Ze hebben nog nooit op een scène gestaan en ze hebben nog nooit gedanst. In deze hartverwarmende documentaire zien we hoe ze het stuk van Bausch inoefenen en opvoeren. Maar de documentaire van Anne Linsel volgt niet alleen het hele productieproces maar vertelt ook het verhaal van de verwachtingen, dromen en emoties van de dansende tieners. Deze film gaat over je grenzen verleggen. En over een grote dame. Leuke bonus ook: een diepte-interview van 30 minuten met Pina Bausch.
THE BLAIR WITCH PROJECT (DANIEL MYRICK EN EDUARDO SANCHEZ)
Ik heb niks met horror of sciencefiction, maar deze film moet je ooit in je leven eens gezien hebben. Ik zag hem één keer, in 1999, in De Studio’s in Leuven toen nog. Ik durfde nadien amper nog mijn fiets naar huis. En nu heb ik hem op dvd, maar ik durf er gewoonweg niet meer naar kijken. Deze horror-mockumentary jaagt je de stuipen op het lijf en gaat over 3 jonge filmstudenten die de bossen van Maryland in trekken om een documentaire te filmen over de lokale legende van de Blair Witch. Als ze verdwalen, beseffen ze dat ze geen legende filmen…
De twee jonge filmmakers Daniel Myrick en Eduardo Sanchez stuurden drie onbekende acteurs een bos in om deze horrorfilm te improviseren. Ze hielden hen 8 dagen lang geïsoleerd, vielen hen ’s nachts lastig en gaven hen weinig voedsel. En ook moesten ze de boel op eigen houtje filmen. Met de verscherpte regelgeving rond arbeidsvoorwaarden op de filmset, zou deze film nu niet meer gemaakt kunnen worden, maar het werkt wel. Zonder special effects en de Blair Witch komt zelfs nooit in beeld. In plaats daarvan krijg je alleen de oprechte reacties van de cast te zien, die dus niet wisten wat hen in het bos te wachten stond… Dit is één van de meest iconische horrorfilms aller tijden.
YOU, THE LIVING (DU LEVANDE) (ROY ANDERSSON)
De Zweedse meester Roy Andersson vertelt in 57 scènes over vreemde personages met grote dromen. Over ons, de levenden. Het zijn bloedmooie, droogkomische, perfect gekadreerde stillevens, die Scandinavische melancholie ademen. En toch is dit een ode aan het leven. De menselijke tristesse, gedrenkt in heerlijke, fijnzinnige, zwarte humor. Het is even wennen, want de scènes lijken willekeurig aan mekaar geplakt, er is geen duidelijke rode draad en meeleven met personages die maar heel kort in beeld zijn, is lastig. Dus verwacht zeker geen conventionele speelfilm. Wellicht niet ieders cup of tea, maar wel Andersson ten voeten uit.
ENTRE LES MURS (LAURENT CANTET)
Iedereen die in het onderwijs staat, zou deze film van Laurent Cantet moeten zien. De film speelt zich nagenoeg volledig af binnen de 4 muren van een klaslokaal. We volgen een leraar Frans gedurende een schooljaar waarin hij lesgeeft op een school in het 19e arrondissement van Parijs. De samenstelling van de klas is multicultureel, een reflectie van de samenstelling van de bevolking in dit deel van de Franse hoofdstad. Hij staat erop een omgeving te creëren waar respect en aandacht de boventoon voeren en verbaast zijn leerlingen met zijn empathie zijn openheid en oprechtheid, maar ze kunnen het niet nalaten zijn democratische methodes en zijn ethiek stevig op de proef te stellen. Deze film is gebaseerd op een autobiografische roman van leerkracht François Bégadeau. De amateurcast vertolkt zichzelf. En deze film won de eerste Gouden Palm voor een Franse film sinds 1987. IJzersterk en fascinerend.
ME AND YOU AND EVERYONE WE KNOW (MIRANDA JULY)
Debuutfilm van kunstenares en regisseur Miranda July, waarin zij zelf de hoofdrol speelt. Ze schept hier een universum waarin personages de meest gestoorde acties ondernemen op zoek naar een beetje tederheid. Breekbaar, beetje weird ook, onbeschaamd arty, maar zeer aanstekelijk om zelf wat meer risico’s te nemen in het leven.
