Het komt er natuurlijk van als je rollen als die van Legally Blonde accepteert, maar Reese Witherspoon heeft jarenlang moeten vechten tegen haar imago van dom blondje. Gelukkig kiest ze tegenwoordig niet te vlug meer voor oerdomme rollen, maar leest ze blijkbaar twee keer het script alvorens ze haar handtekening onder een contract zet. Eerder verbaasde ze vriend en vijand in het voortreffelijke overlevingsdrama Wild en ook haar rol als arbeidsconsulente in het ondergewaardeerde The Good Lie behoort tot haar betere werk. De film werd nauwelijks opgemerkt, maar wie weet kan de toekomst daar verandering in brengen.
Het is één van die vele oorlogen waarvan we ons bijna niets meer herinneren, maar vanaf 1983 brak in Soedan de hel los toen er tussen Noord- en Zuid-Soedan een bloederige strijd woedde. Talrijke dorpen werden geplunderd en platgebrand waardoor duizenden weeskinderen naar de buurlanden Ethiopië en Kenia moesten vluchten. Deze tocht van bijna 4000 kilometer was uiterst gevaarlijk, want voor de soldaten speelde het geen rol of kinderen in hun vizier kwamen, een vijand blijft altijd een vijand.
De broers Mamere (Arnold Oceng), Jeremiah (Ger Duany) , Paul (Emmanuel Jal) en hun zus (Kuoth Wiel) slagen er na een helse tocht in om het vluchtelingenkamp in Kenia te bereiken. De toestanden zijn er schrijnend, maar mondjesmaat mogen enkele vluchtelingen naar het buitenland om daar nieuw geluk te vinden. Dertien jaar later (je leest dat goed) worden de vier in Amerika opgevangen, maar eens ze op de luchthaven van New York toekomen, wacht hen ook daar een vreselijk lot. De zus wordt van de broers gescheiden, en dat terwijl ze in een land zijn dat ze nauwelijks of niet kennen. Carrie Davis (Reese Witherspoon), die niet de minste interesse in de drie broers heeft, moet ze ophalen; de maatschappelijke werkster heeft de taak om er voor te zorgen dat ze een geschikte job krijgen.
Het valt op dat regisseur Philippe Falardeau politiek studeerde, want de vorige film van de Canadees (Monsieur Lazhar) was er ook al eentje om over na te denken. Je kan de film in drie grote stukken verdelen, en die zijn allemaal van een ander niveau. Het eerste (en beste) gedeelte speelt zich af tijdens de oorlog. Het is weerzinwekkend om te zien hoe stoere soldaten een kogel op onschuldige kinderen afvuren. Smeken heeft geen zin, integendeel.
Nadien volgen we de drie in Amerika. En alhoewel er een trieste ondertoon is, steekt Falardeau allerlei grapjes over cultuurverschillen in het verhaal. Een telefoon die afgaat is voor de drie een alarmbel, een gsm is dan weer een toestel om tegen jezelf te praten en ze weten al evenmin wat ze met een rietje van McDonald’s aan moeten vangen. Het zwakste deel is het laatste, gewoon omdat de regisseur zich teveel laat meeslepen door meligheid (niettegenstaande je deze stakkers een gelukkig einde gunt).
Genre: drama
Jaar: 2014
Regisseur: Philippe Falardeau
Cast: Reese Witherspoon, Arnold Oceng, Ger Duany
Land: USA
Speelduur: 110 minuten
