Thomas De Brabanter, Jan Nachtergaele, Pieter Serkeyn en Tom Van de Pol zijn 4 Brusselse regisseurs die in 2020, na heel wat jaren schrijfwerk en meerdere versies van het script, de productie van hun eerste kortfilm Het Komt aanvatten. Door de pandemie liep het project wat vertraging op, maar in mei 2022 presenteerden ze de 35 minuten durende short. Het viertal regelden alles zelf, van het neerpennen, over financiering en de productie tot het uiteindelijk regisseren.
Wij grepen één van hen, Pieter Serkeyn, bij de kraag om eens te polsen naar 5 films om in de schijnwerpers te zetten. Pieter koos voor 5 curiosa uit het onmetelijke aanbod aan films. Zijn keuzes/eigenaardigheden:
DESTINATION MOON (1950, Irving Pichel)
Destination Moon (90 minuten) wordt 1 van de eerste harde sciencefictionfilms genoemd. De sérieux en het oog voor detail waarmee een reis naar de maan reeds in 1950 wordt afgebeeld, maakt de film al meer dan de moeite waard om te bekijken (gratis te vinden op YouTube). Tegenwoordig is de film vooral bekend omdat Hergé er heel wat elementen uit heeft geleend (of gestolen) voor zijn strips Raket naar de maan en Mannen op de maan. Het adembenemende zicht op de aarde van de maan, het oranje Bibendumruimtepak, het ontwerp van de raket, het afdrijven van doctor Cargraves en kapitein Haddock in de onmetelijke ruimte… Te veel gelijkenissen om het enkel als inspiratie te benoemen. Zelfs het trage tempo van de film lijkt Hergé overgenomen te hebben. Alhoewel de oorzaak in de strip hiervan steevast nodeloos incompetente handelingen zijn van de roekeloze stoethaspels die om onverklaarbare redenen geselecteerd zijn als passagiers voor de allereerste vlucht naar de maan. Wat een inefficiënte operatie.
DE SCHAT VAN DE ZEEROVER (1968, Jef Nys)
De schat van de zeerover (68 minuten) is een passieproject van Jef Nys, de tekenaar van Jommeke. De film zit vol as- en montagefouten en sleept een beetje bij momenten. Het is echter onmogelijk om niet gecharmeerd te zijn door de ongedwongen doe-het-zelf-aanpak en de Kalmthoutse heide als prachtige setting. De stripversie werd na de film gemaakt, wat verklaart waarom de stroper in het album zo angstaanjagend realistisch getekend is. Het was blijkbaar belangrijk om deze op de acteur uit de film (Karel Nys) te doen lijken.
LE GENDARME Á NEW YORK (1965, Jean Girault)
Wist je dat je de filmlocaties van Le gendarme à New York (103 minuten) kan gebruiken als de perfecte wandeling om Lower Manhattan te verkennen? Ik heb het afgelopen april gedaan. Start hiervoor aan het Sheratonhotel (811 7th Avenue). Dit was vroeger het hotel Americana, waar de gendarmen in de film verblijven en adjudant Gerber zijn entrecôte sauce Bercy klaarmaakt. Een beetje verder zuidwaarts vind je Times Square, waar Gerber en hoofdkwartiermeester Cruchot een bewogen discussie voeren. Daarna is het een uurtje wandelen naar Chinatown, waar Cruchots dochter tijdelijk onderdak vindt bij een Italiaanse kruidenier (125 Mott Street). Dan is het nog slechts 5 minuten tot Doyers Street, waar Cruchot en zijn dochter een Chinese winkel binnenduiken om er iets later uit te komen opgedirkt in vreselijk racistische yellowface die zelfs Mickey Rooney zou doen blozen. Een jammere valse noot in een voor de rest zeer leuke komedie met Louis de Funès in topvorm.
PRINCESS (1969, Herman Wuyts)
In Princess (90 minuten) volgen we fotograaf Mark, gespeeld door Herman van Veen. Hij heeft de meest ingewikkelde, omslachtige en dure manier ontwikkeld om een stripverhaal te maken. Alles loopt fout en het wordt nooit echt duidelijk waarom en hoe. Het onnavolgbare van de film en de zeer vreemde acteerprestatie van van Veen zorgen ervoor dat de film geen moment verveelt.
MISSTOESTANDEN (2000, Renaat Coppens)
Misstoestanden (?? minuten) speelde ongeveer een week lang in de bioscoop in februari 2000 om daarna nergens meer vertoond te worden. Het enige beeldmateriaal dat terug te vinden is, is een trailer in lage resolutie die op zijn minst doet vermoeden dat de film een interessant curiosum moet zijn. Ik heb de film bijgevolg nog niet gezien, maar ik ben verschrikkelijk benieuwd. Daarom een warme oproep aan de rechthebbenden om Misstoestanden in 2025 opnieuw uit te brengen ter gelegenheid van de 25ste verjaardag van de film, al is het maar voor een week. Ik zal op de eerste rij zitten.
