De broertjes Dardenne zijn ondertussen al vaste klanten op het Filmfestival van Cannes en ook voor Rémy Belvaux, André Wonzel en Benoît Poelvoorde rolde men in de Franse kuststad in 1992 de rode loper uit. C’est Arrivé Près De Chez Vous veroverde er zo maar eventjes drie prestigieuze prijzen. Jaren later is de film uitgegroeid tot een ware cultklassieker, die geprezen wordt door mensen als bijv. Quentin Tarantino. Je kunt deze mockumentary dan ook als één van de beste Belgische films aller tijden beschouwen.
Sommige moraalridders hebben destijds de film scherp veroordeeld, zo werd zelfs de filmposter (een seriemoordenaar die op een fopspeen schiet) in verschillende landen verboden. Een mooi bewijs dat deze mensen niks van de prent hebben begrepen, want Les Artists Anonymes (zo noemden Rémy Belvaux, André Wonzel en Benoît Poelvoorde zich) wilden een film maken die de pers (en vooral hun sensatiezucht) in z’n blootje zet.
Als een psychopaat het gerechtsgebouw verlatat, dan willen we allemaal wel een kiekje van het monster en tja, ondanks de gruwelijke daden wordt zo iemand zelfs een mediaster. De filmmakers maakten met een minimum aan middelen een nepreportage: een cameraploeg (gespeeld door Rémy Belvaux en André Wonzel) volgt enkele dagen de huurmoordenaar Ben (Benoît Poelvoorde), een man zonder enig moreel besef.
Ieder individu is voor hem een potentiële prooi. Hij houdt ervan om zijn slachtoffers brutaal om te brengen en het enige waar het voor hem om draait is de poen: het kan een postbode zijn die de pensioenen uitbetaalt of zelfs een kind dat toevallig in de weg loopt. Ook de reportagemakers gaan zeer brutaal te werk, want zij willen hun camera zo dicht mogelijk op de gruwelijke feiten richten. Ben geniet met volle teugen van de aandacht. Met trots vertelt hij in het begin van de reportage wat je precies moet doen om een lijk te laten zinken; met een glimlach voegt hij eraan toe dat je vooral moet opletten als het om een kind of een bejaarde gaat. Hij is een psychopaat die over alles zijn zegje heeft. Hij beschouwt zichzelf als een dichter en kunstkenner. Door allerlei filosofische praatjes wil hij zijn daden verschonen. Toch blijft hij een ongemanierde boer die de vloer van een restaurant onderkotst of die op straat dronken op een vuilniszak neervalt. Zijn familie kijkt toe. Ze weten maar al te goed dat hun zoon een monster is, maar ze draaien het hoofd weg van de realiteit. Zijn moeder noemt Ben zelfs een prachtkind. Ook hier vinden we de knipoog naar de media terug, want in het echte leven willen de journalisten er eveneens als eersten bij zijn om de moeder en de vader van een moordenaar te interviewen, niet?
Uiteraard is C’est arrivé Près De Chez Vous hondsbrutaal. De scènes zijn zo gewelddadig dat je soms denkt dat het om een parodie gaat, maar dat is het niet. De makers willen de kijkers in hun ziel treffen, zij zijn immers voyeurs. Hoe meer doden er vallen, hoe meer kijkers. Geen mens zal de televisie opzetten als een bankoverval goed afloopt, maar als er enkele doden vallen dan wil iedereen er plots wel het fijne van weten.
Los daarvan is C’est Arrivé Près De Chez Vous eveneens een intrigerende film. Deze mockumentary is volledig in zwart-wit gedraaid en het camerawerk doet soms denken aan Jules Et Jim van François Truffaut, vooral de ontsnapping op het dak is daar een zeer mooi voorbeeld van! De fotografie is (ondanks het gebrek aan geld) vaak verbluffend.
De echte ster van de film is natuurlijk Benoît Poelvoorde, die met verve de rol van de krankzinnige psychopaat speelt. Tegenwoordig zie je deze rasacteur jammer genoeg alleen nog maar in clowneske rollen in populaire Franse komedies opduiken, maar deze rol is minstens even fenomenaal als die van pakweg Harvey Keitel in Mean Streets. De film, waarvan de naam ontleend is aan een krantenartikel uit Le Soir, is het beste wat Belgische cinema te bieden heeft. Fenomenale klasse.
Genre: mockumentary
Jaar: 1987
Regisseur: Rémy Belvaux, André Bonzel, Benoît Poelvoorde
Cast: Benoît Poelvoorde, Jacqueline Poelvoorde-Pappaert, Nelly Pappaert, Hector Pappaert , Jenny Drye, Malou Madou, Willy Vandenbroeck, Rachel Deman, Rémy Belvaux, André Bonzel
Land: België
Speelduur: 96 minuten
