La Mala Educación van Pedro Almodóvar , was in 2004 de openingsfilm van de 57ste editie van het prestigieuze filmfestival van Cannes. Nadat van de Spaanse grootmeester wereldwijd triomfeerde met Todo Sobre mi Madre en Hable con Ella serveert de camp-maestro uit La Mancha met La Mala Educación – zijn vijftiende langspeelfilm – alweer een controversieel maar menselijk crimi-melodrama vol pakkend sentiment.
Van bij de aanvang heeft hij de kijker ijzersterk in zijn greep. Madrid, anno 1980. Het zilveren scherm wordt gedomineerd door een exuberant en kitscherig kleurenportret. Wanneer de camera uitzoomt blijkt het een ingelijst niemendalletje te zijn. In het aanpalend kantoor zoeken Enrique Goded, een jong succesvol cineast en zijn producer dito meid, in de plaatselijke kranten naar een pakkend fait divers om er hun volgende film op te inspireren.
Er wordt aangebeld. Ignacio Rodriguez, een verleidelijke jonge bink, staat in de deuropening. Hij blijkt een vroegere schoolmakker te zijn van Enrique die nu als opkomend acteur komt bedelen voor een job. Ze kijken elkaar aan en hun ogen lichten op. De twee hebben duidelijk een turbulent verleden achter de rug. Ignacio biedt Enrique een zelfgeschreven verhaal aan in de hoop dat daaruit een film kan worden gedistilleerd. De oude maten nemen voorlopig afscheid en Enrique belooft het ‘script’ te lezen.
’s Avonds verdiept hij zich in zijn eentje en in het licht van een gammele leeslamp, in het verhaal. De consternatie is groot wanneer hij ontdekt dat Ignacio hun mutueel turbulent seksueel leven en het geslachtelijk misbruik van de priesters tijdens hun verblijf in het internaat, zonder scrupules en ongezouten, heeft neergepend. Enrique beleeft alles opnieuw en beseft pas nu hoe intens en emotioneel hun relatie in feite is geweest. Beiden beginnen gedreven aan de verfilming van ‘hun’ verhaal, maar ras duiken er heel wat verborgen agenda’s, geheimen, onwaarheden, leugens en tal van onprettige verrassingen en intriges op.
La Mala Educación is niet bepaald in een afgelijnd genrevakje te catalogeren. Het is alleszins een bijzonder verleidelijke cocktail van een liefdesverhaal, melodrama, misdaadstory en een film in een film, aangelengd met een flinke scheut typische Almodóvar ingrediënten. De knappe muziek van fetisjcomponist Alberto Iglesias (absoluut geen familie van) ondersteunt wonderwel de intrigerende relationele gebeurtenissen en de intelligente storyline en bovendien is de vertolking van Gael García Bernal (Amores Peros, Y tu mama Tambien en Dioarios de Motocicleta) in de rollen van Angel/Juan en Zahara, ronduit adembenemend.
Bijzonder belangrijk is echter dat dé ‘director controverdito’ behoorlijk scherp uithaalt naar het wraakroepend seksueel misbruik van sommige clerici en vet onderstreept dat de opvoeding – La Mala Educación – ontegensprekelijk determinerend is voor ieder mens.
Hoewel niet meteen de sterkste film uit zijn omvangrijk oeuvre en iets minder campy en kleurrijk dan gewoonlijk – een enfant terrible wordt ook ouder en doorgaans milder – bevat La Mala Educación voldoende inventiviteit, controversiële stof en agitatie, eigengereide provocatie, Freudiaanse symboliek, non-conventioneel hedonisme, tederheid, schofferende uppercuts, spitante dialogen, indiepe passie, seksuele spielerei en geniale cinematografische scènes, om Almodóvar nog maar eens en terecht (!) uit te roepen tot de meest roemruchte Spaanse auteurcineast van zijn generatie.
Genre: drama, crime
Jaar: 2004
Regisseur: Pedro Almodóvar
Cast: Gael Garcia Bernal, Fele Martinez, Javier Camara, Daniel Gimenez Cacho
Land: Spanje
Speelduur: 106 minuten
