
Het hoogtepunt van de sciencefictionfilm ligt ongetwijfeld in de jaren 50. De lijst met het aantal gemaakte films in het genre was toen bijna eindeloos. Het motto was: hoe gekker, hoe beter. De vreemdere films kregen later bijna allemaal stuk voor stuk via een remake een modern kleedje. The Fly of The Thing zijn er enkele geslaagde voorbeelden van, maar ook zitten daar mislukkingen tussen als The Blob.
The Invasion Of The Body Snatchers van Don Siegel uit 1956 moest er eveneens aan geloven, alhoewel de studio’s achteraf niet bepaald opgetogen waren met de eigenzinnige aanpak van regisseur Philip Kaufman. Een jaar eerder had George Lucas Hollywood doen daveren met zijn Star Wars waardoor iedere producent ging zweven als hij de term sciencefiction hoorde. Maar Invasion Of The Body Snatchers werd niet zo’n natte producentendroom. Sommige critici noemen de film zelfs een satire op de maatschappij.
Het oorspronkelijke verhaal speelt zich af in één of ander boerendorpje, maar Kaufman verplaatste zijn versie naar San Francisco. Dat was niet geheel toevallig. De cineast wilde daarmee de teloorgang van zijn stad onderstrepen. De thuisstad van de hippies werd namelijk meer en meer een ordinaire commerciële grootstad zoals vele andere Amerikaanse steden dat al lang waren.

Door één of ander toeval zijn buitenaardse wezens op moeder aarde geland. Het regent zaden (jawel) in San Francisco die later bloemen worden. Men roept de hulp van gezondheidsinspecteur Matthew Bennell (Donald Sutherland) en zijn collega Elizabeth Driscoll (Brooke Adams) in. Die twee weten evenwel niet wat ze van de vreemde bloemen moeten denken. Wat ze wel merken is dat hun medeburgers zich steeds vreemder gaan gedragen. Een beetje later ontdekken ze samen met hun vrienden Jack (Jeff Goldblum) en Nancy Bellicec (Veronica Cartwright) dat de bloemen meester worden van de mensen eens ze slapen. Via een pod worden de buitenaardse wezens klonen van mensen. Eens dat proces ten einde is, wordt het origineel (de mens dus) gedood. Wakker blijven is dus de boodschap!

Het script lijkt misschien wel op zo’n typisch sciencefictionverhaaltje, toch doet Philip Kaufman er heel wat anders mee. Ooit beschreef een recensent Invasion Of The Body Snatchers als een genrefilm met een John Cassavetes-sausje. Als dat zo is, dan is dat zonder meer de verdienste van cinematograaf Michael Chapman. Die man werkte eerder mee aan Taxi Driver en de straatopnames uit Kaufmans film lijken inderdaad op die van Scorseses meesterwerk.
Naast de excellente vertolkingen van de cast is er ook de beklemmende toon die deze film uitstraalt. Zonder dat er echt veel gebeurt, schept Kaufman een claustrofobische sfeer die de kijker geen seconde loslaat. De film is geen remake, maar gewoon een originele interpretatie die weinig of geen rekening houdt met de geldende filmwetten van toen. Daardoor haalden de producenten misschien wel ontelbare keren hun handen door het haar, tegelijkertijd oogt de film precies daardoor vandaag nog zo actueel.
Desalniettemin had Kaufman toch een grote liefde voor het origineel, alleen deed hij er zijn eigen ding mee. Die passie merk je trouwens aan de cameo van de regisseur én de ster (Kevin McCarthy) uit de eerste versie. Over cameo’s gesproken: je kan ook Robert Duvall enkele seconden op een schommelstoel zien en nog wel als priester!
Genre: sciencefiction
Jaar: 1978
Regisseur: Philip Kaufman
Cast: Donald Sutherland, Brooke Adams, Jeff Goldblum
Land: Verenigde Staten
Speelduur: 115 minuten