Meer dan twintig jaar geleden liet de Franse auteur, scenarist en filmmaakster Carine Tardieu zich opmerken met twee bekroonde kortfilms. Les Baisers des Autres uit 2003, won op het internationaal filmfestival van Valladolid de prijs voor beste Europese kortfilm, en L’ Aîne de mes Soucis uit 2004, won de publieksprijs op het internationaal kortfilmfestival van Clermont-Ferrand. Dit succes opende deuren en drie jaar later mocht ze met La Téte de Maman haar eerste langspeelfilm inblikken. L’ attachement is intussen haar vijfde langspeelfilm en ging vorig jaar in wereldpremière op het filmfestival van Venetië.
De langspeler is een fragiel, gevoelig en realistisch drama waarin het rustig voortkabbelend leven van de alleenstaande kinderloze Sandra (Valeria Bruni Tedeschi) plots een vreemde wending krijgt wanneer ze, niet geheel naar haar zin, moet passen op de zes-jarige Elliott (César Botti, een bijzonder baasje in zijn debuut). Hij komt bij Sandra terecht omdat zijn mama Cécile, hoogzwanger van zijn zusje Lucille, vertrekt met pluspapa Alex (Pio Marmarï) richting de materniteit. Wanneer Alex met betraande ogen voor Sandra haar deur staat beseft ze dat er iets grondig misgelopen is.
Hoe vertel je in hemelsnaam als kersverse vader aan je kind dat zijn mama niet meer thuiskomt? Je kan je dit niet voorstellen, je wenst het je ergste vijand niet toe. Hier toont Tardieu haar schrijftalent door met een minimum aan dialoog de verschillende reacties op verlies van een dierbare te vatten. Zowel van Alex, de kleine Elliott als Sandra die geen deel uitmaakt van de familie. Het levert een mooi staaltje cinema op die op ingenieuze wijze toont hoe volwassenen en kinderen het over hetzelfde onderwerp hebben.
Carine Tardieu gebruikt Sandra als een soort conduit om de emoties van zowel de kleine Elliott als van Alex te kanaliseren. Er ontstaat een bijzondere band tussen Sandra en Elliot en beetje bij beetje krijgt Sandra een prominentere rol in het rouwende gezin. Ze wordt Elliott’s toeverlaat en neemt ook de zorg voor kleine Lucille op zich. Maar ook Alex lijkt toenadering te zoeken, waar ze afwijzend op reageert.
Met het overlijden van Elliotts moeder komt David, de vader van de 6-jarige knaap, op een weinig subtiele manier hun leven binnen gewandeld, wat spanningen veroorzaakt bij Alex. David wordt vertolkt door Raphaël Quenard, bekend van de surrealistisch, absurde films van Quentin Dupieux. (Yannick, Le Dieuxième Acte) Wanneer Alex een nieuwe vertrouwenspersoon vindt, gespeeld door Vimala Pons (Vincent doit Mourir) ziet Elliott haar als een indringer in zijn veilige zelf gesponnen cocon.
L’attachement is een langspeelfilm die in verkeerde handen alle kanten kan uitspringen, want de prent zit volgestouwd met onder de oppervlakte borrelende emoties. Maar Carine Tardieu, die ook meeschreef aan het scenario, houdt de teugels strak en samen met haar D.O.P. Elin Kirschfink, waar ze al mee samenwerkte, vangt ze de emoties die er toe doen. De cineaste voorziet haar familiedrama, met een loodzwaar gegeven als het verlies van een geliefde/ouder, van komische insteken door het nuchtere acteren van César Botti, waardoor de sfeer luchtiger wordt en L’attachement zweeft tussen een traan en een lach.
L’Attachement is gebaseerd op de novelle L’ intimité van de Franse schrijfster Alice Ferney, met uitmuntend acteerwerk van de volledige cast. In het bijzonder de kleine César Botti en Valeria Bruni Tedeschi als uitbaatster van een feministische boekenwinkel die bijna in iedere (!) scène waar ze te zien is een sigaret opsteekt. Dit sprong meteen in het oog en balanceert op het randje van irritant, maar voor Sandra misschien haar manier om om te gaan met een vorm van onzekerheid en ongerustheid. Een langspeelfilm hoeft niet steeds van het scherm te spatten, maar kan door zijn ingetogen realisme ook grootse cinema voortbrengen. Dit kan alleen maar door het oersterke scenario dat geweven wordt langs de verschillende groeifases van kleine Lucille. L’attachement was mijn eerste kennismaking met deze Franse cineaste waarbij de nieuwsgierigheid naar haar ander werk gewekt is.
Genre: Drama
Jaar: 2024
Regisseur: Carine Tardieu
Cast: Valeria Bruni Tedeschi, Pio Marmarï, César Botti, Raphaël Quenard, Vimala Pons
Land: Frankrijk, België
Speelduur: 106 minuten
