Subscribe Now
Trending News

Blog Post

DEAD TALENTS SOCIETY
DEAD TALENTS SOCIETY (c) The Movie Database (TMDb)
Flashback

DEAD TALENTS SOCIETY 

Velen hebben de droom om populair en succesvol te zijn. En waarom zou die sterrendroom een stille dood moeten sterven, enkel maar omdat de dromer dat al heeft gedaan? In het hiernamaals kunnen heengegane zielen met een competitieve geest vechten voor hun verdere bestaan als spooklegendes. Je zou zelfs kunnen stellen dat het voor velen een kwestie is van schijnleven en ondood.

Hoe komt dat het ene spookverhaal een virale hit wordt, bekend bij miljoenen stervelingen, terwijl andere een obscure (tweede) dood sterven, vergeten door de massa’s? Wel, daar zit een hele business achter in het hiernamaals. Althans volgens de tweede film van Taiwanees regisseur John Hsu, Gui cai zhi dao / Dead Talents Society. Spookverhalen en talentshows zijn al erg geliefd in het Westen, maar in Azië zijn die mogelijks nog populairder en daarin zag de cineast toch wel een gouden combinatie.

Of toch meer dan voldoende voor een erg onderhoudend en opvallend originele horrorkomedie. Het begint eigenlijk allemaal met een vrij eenvoudig concept, namelijk dat de geesten die ons de stuipen op het lijf jagen met een griezelige escapades evengoed sterren zijn in de onderwereld, waar de talentvolle kunnen blijven verder spoken. De bestemming van de minder succesvolle? Een letterlijke invulling van de stelling van: je sterft tweemaal, wanneer je voor het laatst ademt en wanneer iemand voor het laatst aan je denkt…

Een lot dat menig geest niet wil, dus zullen die er alles aan doen om relevant te blijven in een plot dat perfect is opgebouwd als een typisch idoolcultuurverhaal. Van de typische rivaliteit tussen een oude beroemdheid en de jonge protegé, die deze gevierde koningin maar al te graag van haar troon wil verdrijven, naar een sullig geestenmeisje met haar eigen dromen van succes en relevantie, die met behulp van een talentcoach en vallende ster de klappen van de zweep leert. De film brengt niet veel nieuws op vlak van structuur, maar toont hoe het geraamte van zo’n story perfect kan worden aangekleed voor een gezellige griezel- en lachfeestje.

Zeker dat lachen lukt wel erg goed in deze film. Geen buldergelach misschien maar het is toch lastig om een grijns van je lippen te houden bij het zien van de vele absurde escapades waarmee de film ons overlaadt. Want zelfs met een coach blijkt griezelen niet altijd een evidentie te zijn, met heel wat droge humormomenten wanneer onze klungelende beginneling meer en meer gehavend begint te geraken na de pogingen om haar eigen legende uit de grond te stampen.

DEAD TALENTS SOCIETY (c) The Movie Database (TMDb)

Maar ook wanneer alles een beetje begint los te lopen, toont de film hoe ingewikkeld het eigenlijk is om een goede spookmythe uit de grond te stappen met een fijne blik achter de schermen van hoe verschillende elementen moeten worden samengebracht voor een perfecte griezelervaring. Ja, het loopt allemaal niet van een leien dakje maar net door de overtuigende performance van Gingle Wang als de geeky underdog en haar onhandige vriendin Camille, gespeeld door Ching-i Pai wil je haar toch zien opklimmen op de geestenladder en haar de geestenvergunning zien halen die zo belangrijk is voor haar verdere voortbestaan.

Verder is er ook nog de geestige wereldbouw van deze onderwereld, met vergunningen, een blik op het lot van zij die niet langer als succesvol worden beschouwd, de sterrenstatus die populaire spoken en hun entourage verdienen, alsook de ‘relatie’ tussen aardse influencers en de ondode celebs waarrond ze hun video’s maken.

Maar zoals sommige geesten blijft de film net iets te lang aanslepen. Hoewel een speelduur van net geen twee uur al lang niet meer ongewoon is voor een horrorfilm, ontsnapt het ons niet dat het deze looptijd eigenlijk niet altijd voldoende kan vullen, waardoor de film halverwege het plot een narratieve focusshift moet ondernemen om de meubels te redden.

Het werkt wel maar laat ons toch achter met het gevoel dat dit nieuwe idee beter had kunnen worden uitgewerkt in een sequel, terwijl ze voor deze film beter de personages nog wat verder hadden uitgewerkt tot een aangename lengte rond de 90 minuten. Maar de film zoals hij nu is, is natuurlijk nog steeds meer dan aardig: een leuke bloederige griezelkomedie voor de horrorfan die op zoek is naar iets luchtigs en origineel.


Genre: horror, komedie
Jaar: 2024
Regisseur: John Hsu
Cast: Bo-lin Chen, Sandrine Pinna, Gingle Wang, Ching-i Pai
Land: Taiwan
Speelduur: 110 minuten

Related posts