Hayao Miyazaki and the Heron 

Studio Ghibli is sinds zijn oprichting in 1985 een begrip in de wereld van de animatiefilm. Een team met passie voor hun vak dat al jarenlang samenwerkt. Veertig jaar later is de catalogus van de animatiestudio vijfentwintig langspeelfilms rijk naast heel wat korte films. Spirited Away (2001) en The Boy and the Heron (2023) kregen beide de Oscar voor beste animatiefilm, The Tale of Princess Kaguya (2013) werd genomineerd. Het is tijdens het ontwikkelingsproces van The Boy and the Heron dat de Japanse cineast Kaku Arakawa over de schouder van Hayao Miyazaki meekijkt. De film kreeg de toepasselijke titel Hayao Miyazaki and the Heron mee.

De documentairemaker is niet onbekend met het werk van de studio. Hij regisseerde eerder al de korte serie 10 Years with Hayao Miyazaki (2019) en How Ponyo Was Born (2009). In zijn recentste werk dat Studio Ghibli belicht heeft hij de kijker, of die nu bekend of niet bekend is met deze animatiefilms, een mooie en informatieve blik achter de schermen van het beroemdste animatiebedrijf uit het land van de rijzende zon.

Hij toont de meester van de animatiefilm aan het einde van zijn carrière. Het is bekend dat de filmmaker reeds verschillende keren zijn pensioen aangekondigd heeft. Een oudere, fragiele en in zichzelf gekeerde persoon die tijdens de ontwikkeling van zijn “laatste” film heel wat van zijn dierbaren en goede vrienden moet afgeven.

Kaku Arakawa durft het aan om zelf in het geniep enkele beelden te schieten waarmee hij toont dat het niet altijd rozegeur en maneschijn is en er soms zelfs sprake is van een haat-en-liefde-verhouding binnen de studio. Dat heeft deze docu enkel maar meer authenticiteit mee. Hij drukt zijn documentaire uit in dagen, een tijdsspanne tussen de eerste kiem en de release van The Boy and the Heron. Daarbij maakt hij gebruik van flitsende en fragmentarische beelden tussen het heden en verleden waarbij een teller de dagen voor of na de release aangeeft. Het vergt wat van de kijker, kan soms wat verwarrend overkomen en schuurt tegen het randje van het irritante aan.

In de docu zien we dat Hayao Miyazaki gebukt gaat onder het verlies van zijn dierbaren, maar toch de drive behoud om zijn “laatste” af te werken, al neemt dit heel wat tijd in beslag voor de perfectionist als hij. We zien ook medeoprichters Isao Takata (regisseur) en producer Toshio Suzuki (producer) die tijdens het productieproces steeds meer hun bezorgdheid uiten over Myazaki.

Studio Ghibli is een gewaardeerde en geoliede productiemaatschappij die animatiefilms brengt voor jong en oud, waar de fantasie wereld van de regisseur versmelt met de werkelijkheid en waarbij de lijn soms wat durft te vervagen. De docu Hayao Miyazaki and the Heron zal de fans zeker bekoren en de leek kan aanzetten tot het ontdekken van de wereld van Ghibli. De film durt misschien iets te lang, maar naarmate de dagen aftellen naar de release van The Boy and the Heron krijgt Hayao Miyazaki and the Heron steeds meer intensiteit mee.

Genre: documentaire
Jaar: 2024
Regisseur: Kaku Arakawa
Cast: Hayao Miyazaki, Isao Takata, Toshio Suzuki
Land: Japan
Duur: 120 minuten