
Liefde vinden in een tijd van datingapps, hoge verwachtingen en alles daarrond. Het is zeker niet meer zo evident als het vroeger was. Na het tedere Past Lives keert Celine Song terug met een opvallend andere toon in haar tweede speelfilm The Materialists. Een stijlvolle, soms harde, intelligente dissectie van liefde, klasse en de kapitalistische conditionering van het hart. Waar haar debuut, Past Lives, een fluistering was, is dit een welgemikte dialoog over de valuta van verlangen.
Lucy, gespeeld door Dakota Johnson, is een matchmaker in Manhattan die liefde benadert als een soort consultancy. Voor haar klanten, die soms de hoogste verwachtingen hebben bij het vinden van een partner, doet ze er alles aan om de perfecte match te vinden. Tijdens het feest van het negende huwelijk waarvoor Lucy verantwoordelijk is, komt ze plots terecht in een driehoeksverhouding wanneer ze de knappe miljardair Harry leert kennen en ook op haar ex John botst. Die laatste is een getroebleerde theateracteur die het niet al te breed heeft. Kan Lucy gelukkig worden met iemand die het allemaal voor elkaar heeft en de perfecte match is? Of valt ze toch opnieuw voor haar ex waar ze een verleden mee heeft en waarmee ze zal moeten vechten om een degelijk leven te leiden?
In vergelijking met haar vorige film is The Materialists subtieler en daardoor wellicht voor sommigen herkenbaarder. De perfecte match bestaat niet en niemand is echt karikaturaal, zelfs de rijken niet. De film weet dan ook de lijn tussen komedie en tragedie goed in het midden te houden, met scènes die op het eerste gezicht licht en charmant zijn, maar steeds een bittere nasmaak achterlaten.

Het centrale dilemma van de film is natuurlijk: kiezen we voor liefde of stabiliteit? Of is dat in deze tijd niet meer mogelijk? Song laat deze stellingen dan ook gedurende heel de film botsen in geladen blikken, ongemakkelijke diners en gesprekken waarin stiltes meer zeggen dan woorden. Johnson speelt Lucy met een constante interne spanning. Je voelt gewoon hoe haar morele kompas het probeert op te nemen tegen haar pragmatisme. Daarnaast is Evans verrassend en tegelijk ontwapenend als de kwetsbare John, die zijn eigen waarde in romantische termen probeert te herwaarderen. En niet te vergeten Pedro Pascal, die de laatste tijd in de meest populaire films en series te zien is. Pascal geeft zijn miljardair-achtige personage een onheilspellende zachtheid. Hij weet dan ook dat hij alles kan kopen, zelfs de illusie van echte liefde.
The Materialists is een film die ongemak niet schuwt. Het is scherp zonder cynisch te zijn, gevoelig zonder sentimenteel te worden. Waar Past Lives de ongrijpbaarheid van verloren liefdes onderzoekt, verkent The Materialists de berekenbaarheid van relaties die we proberen vast te houden. Celine Song bewijst opnieuw dat ze een unieke stem is in de hedendaagse cinema. Deze keer minder pöetisch misschien, maar des te meer provocerend. Tijd om jouw verwachtingen voor de ideale partner te verlagen na het zien van deze film?
Genre: Romantiek, Drama
Jaar: 2025
Regisseur: Celine Song
Cast: Dakota Johnson, Chris Evans, Pedro Pascal
Land: USA, Finland
Speelduur: 116 minuten