Gala Avary is een fervente filmliefhebber. Enkele van haar eerste herinneringen zijn dat haar vader haar en haar broertje films liet zien zoals Fantastic Planet, Baron Munchausen en Yellow Submarine. Gala begon te werken in de filmindustrie toen ze 15 was. Ze deed kleine klusjes voor haar vader. Ze heeft gewerkt voor productiemaatschappijen als Constantine Films, Muse Productions, Canal+ en Lionsgate Television. Op haar 27e produceert Gala The Video Archives Podcast voor Quentin Tarantino en haar vader Roger Avary. Gala is afgestudeerd aan Harvard in psychologie. Haar favoriete filmgenres zijn “heistfilms die verkeerd aflopen ” en “new wave musicals”. Haar favoriete film aller tijden is Bugsy Malone.
Fast Forward is dan ook trots dat ze speciaal voor ons haar keuze liet noteren.
Gala: “Toen mij werd gevraagd om vijf vergeten films te kiezen, had ik er meteen een paar op het oog om naar voren te schuiven. Vergeten is natuurlijk een subjectieve term – en ik heb het grootste deel van het afgelopen jaar besteed aan het opnieuw opgraven van films die moeilijk te vinden zijn. Russ Meyer’s Vixen! (1968) kan bijvoorbeeld worden beschouwd als een “vergeten film” voor de nieuwe generatie. Het is best duur om een bandje te vinden. Combineer dat met het feit dat de enige plek om hem te streamen Pornhub is en je hebt een meesterwerk dat in de vergetelheid is geraakt.”
“Ik hou niet alleen van “vergeten” films, maar ik heb zelf ook aan één gewerkt, namelijk Roger Avary’s Franstalige bewerking van het Jean Cocteau toneelstuk La Voix Humaine met Elsa Zylberstein in de hoofdrol. Mijn vader heeft ook nog een ander “vergeten” kunstwerk waar ik steeds naar gevraagd word: Glitterati. Ja, ik heb het gezien en ja, het is geweldig. Ik hoop dat deze twee vergeten kunstwerken uiteindelijk zullen worden uitgebracht en gemakkelijk verkrijgbaar zullen zijn. Voorlopig blijven ze in het privécircuit draaien.”
“Mijn favoriete ‘vergeten films’ om over te praten zijn altijd The Train Killer (1983), El Escapulario (1968) en Wan Pipel (1976). Ik ben al zo lang bezig met mijn obsessie voor The Train Killer dat mijn vrienden denken dat ik alle treinfilms leuk vind. Nee, alleen die ene. El Escapulario is een film die me nauw aan het hart ligt en waar ik met liefde van droom. Wan Pipel heeft hetzelfde gevoel: Ik keer terug naar de thema’s en mijmer er vaak over.”
“In het kader van dit artikel heb ik besloten om vijf films te bespreken waarover ik nog niet heb gesproken. Sommige zijn films die ik ben tegengekomen door The Video Archives Podcast, andere zijn ontdekkingen die ik in mijn eigen tijd heb gevonden, en één heel speciale is een film waarmee ik ben opgegroeid.”
RESTLESS (1971)
De meeste mensen zullen George P. Cosmatos kennen als de regisseur van Tombstone of Rambo: First Blood Part II of misschien als de vader van regisseur Panos Cosmatos. Als ik aan hem denk, zal ik altijd met liefde terugdenken aan zijn film Restless (aka The Beloved aka Sin). Deze film is een ontroerende kijk op het Griekse platteland wanneer een man terugkeert van de stad om de nalatenschap van zijn vader te regelen. Wat volgt is een driehoeksverhouding die eindigt in, nou ja, zonde. Ik keek Restless omdat Quentin en Roger overwogen om deze film te bespreken op The Video Archives Podcast. Dit was een van de moeilijkste films voor mij om te vinden en ik denk niet dat ik er ooit in geslaagd ben om er een tape van te vinden. Toch heb ik de film kunnen zien omdat hij op dvd bestaat. Raquel Welch is mooi, zoals altijd, maar speelt een meeslepende rol van een vrouw die verscheurd wordt tussen traditie en moderniteit. De cinematografie is prachtig – vooral het gebruik van spiegels – en ik ben trouwens helemaal weg van de citermuziek.
NAAKT OVER DE SCHUTTING/NAKED OVER THE FENCE (1973)
Dankzij Cult Epics en The American Cinematheque kreeg ik de kans om Naked Over The Fence op het witte doek te zien. De bioscoop was grotendeels leeg – alleen ik, mijn vriend en een paar oude cinefielen. Misschien gingen mensen ervan uit dat dit een Nederlandse seksfilm was vanwege de titel en het feit dat Sylvia Kristel (Emmanuelle) erin speelt. Het was zo jammer dat de bioscoop leeg was, want de film was zo goed dat zowel ik als mijn vriend naar huis zijn gegaan en die avond de Blu-ray hebben gekocht. Er zit voor iedereen wel wat in: het is een zachte giallo met popmuziek, karate, complexe personages, geweldige cinematografie, postduiven en een van de coolste achtervolgingsscènes met voertuigen die ik ooit heb gezien. Gelukkig kun je de Blu-ray van Cult Epics krijgen om dit juweeltje te helpen herontdekken.
LE CHAT ET LA SOURIS (1975)
Nog een film die eigenlijk op The Video Archives Podcast had moeten staan, maar nooit zijn plaats heeft gevonden, was Claude Lelouch’s Cat and Mouse, een meeslepende whodunnit. Lelouch is zeker geen vergeten regisseur – hij is een van de meest prominente Franse filmmakers uit de jaren 60. Deze film heeft echter niet genoeg aandacht gekregen. Hij bevat prachtige kleuren, wendingen en een glorieuze kijk op het Frankrijk van de jaren 70. De cinematografie van Jean Collomb is kunst, het script van Lelouch is strak en de acteurs geven echt alles. Bovendien is er een hoog gebouw – ik hou van die setting. Helaas is er nu niet echt een gemakkelijke manier om dit te bekijken, en daar moet verandering in komen.
CATNAPPED (1998)
Catnapped is een van mijn favoriete animatiefilms aller tijden. Het is een ontroerend verhaal over een jongen die geen tijd meer heeft voor zijn hond. Op een dag verdwijnt de hond. De jongen en zijn zus ontdekken dat de hond is ontvoerd door katten en naar een wereld die Banapal Witt heet, is gebracht. Het verwende huisdier wordt een kattenprinses die alles wat ze aanraakt in ballonnen verandert. De film is ongelooflijk creatief – de kleuren zijn prachtig, de concepten zijn fris en de personages zijn schattig. Het is een sprookje over wat er gebeurt als je je huisdier verwaarloost en het is me eerlijk gezegd bijgebleven als een moreel verhaal. Het is een troostfilm waar ik altijd naar terug kan grijpen dankzij het feit dat mijn vader er als kind een dvd van heeft gekocht in Japan. De donkere, meer filmische momenten hebben me echt gevormd en ik merk dat ik er inspiratie uit put. Hoewel de film geen verband houdt met Studio Ghibli, beschouw ik dit altijd als de derde film in een trilogie: Whisper of the Heart, The Cat Returns en Catnapped.
HARMONY AND ME (2009)
Ik hou niet van mumblecore. Tot ik het werk van regisseur Bob Byington, die snel een vertrouwde regisseur voor me werd, leerde kennen. Zijn andere film Infinity Baby is misschien wel mijn favoriet maar Harmony and Me verdient meer erkenning. De film volgt Harmony, een muzikant die zich wentelt in zelfmedelijden nadat zijn vriendin hem zomaar heeft gedumpt. Wie hij ook tegenkomt, Harmony blijft zijn trieste verhaal vertellen. Iedereen die mij kent, krabt zich waarschijnlijk achter de oren waarom ik deze film zo goed vind, het klinkt als een verhaal waar ik normaal gesproken een afkeer van zou hebben. Het simpele feit is dat ik ervan hou is omdat het de Byington-touch heeft. Een hilarisch droge microbudgetfilm die je het gevoel geeft dat je gewoon bij de cast bent, Byington heeft fantastisch werk geleverd door een break-up grappig te maken.
ENGLISH VERSION
GALA AVARY’S 5 FORGOTTEN FILMS
Gala Avary is a life long film lover. Some of her very first memories are her dad showing her and her little brother movies like Fantastic Planet, Baron Munchausen, and Yellow Submarine. Gala began working in the film industry at age 15 doing small jobs for her dad and eventually working in writers rooms. She has worked for production companies such as Constantine Films, Muse Productions, Canal+, and Lionsgate Television. At age 27, Gala now produces The Video Archives Podcast for Quentin Tarantino + Roger Avary. Gala is a graduate of Harvard with a degree in Psychology. Her favorite genres of movies include “heist gone wrong” and “new wave musicals”. Her favorite film of all time is Bugsy Malone.
Gala: “When asked to pick five forgotten films, I had a few that were on my radar that I could have thrust to the forefront. Forgotten, of course, is a subjective term — and I’ve spent most of the last year digging up movies that are hard to find so that people can hear about them. Russ Meyer’s Vixen! (1968), for example, could be considered a “forgotten film” to the new generation. It’s expensive to track down a tape and the only DVD of it is PAL. Compound that with the fact that the only place to stream it is Pornhub and you have yourself a masterpiece that has been forgotten.”
“Not only do I love “forgotten” media, but I’ve worked on a forgotten movie myself — Roger Avary’s French language adaptation of the Jean Cocteau play La Voix Humaine starring Elsa Zylberstein. My dad has another “forgotten” work of art which I get asked about all the time: Glitterati. Yes, I’ve seen it, and yes, it’s great. I hope these two forgotten works of art will eventually be released and readily available. For now, they’ll continue to play in private.”
“My favorite “forgotten films” to talk about are always The Train Killer (1983), El Escapulario (1968), and Wan Pipel (1976). I’ve waxed on and on about my obsession with The Train Killer so much so that I think my friends think I like all train movies. No, just that one. El Escapulario is a film I hold close to my heart, like a scapular, and dream of it fondly. Wan Pipel has this same sentiment: I return to the themes and muse over them often.”
“For the sake of this article, I’ve decided to talk about five movies that I have yet to publicly speak about. Some are films that I’ve come across because of The Video Archives Podcast, others are discoveries I’ve made on my own time, and one very special one is a movie that I grew up with.”
RESTLESS (1971)
Most people will know George P. Cosmatos as the director of Tombstone or Rambo: First Blood Part II or perhaps as the father of director Panos Cosmatos. When I think of him, I will always fondly recall his film Restless (aka The Beloved aka Sin). This movie is a touching look at the Greek countryside as a man returns home from the city to settle his father’s estate. What ensues is a love triangle that ends in, well, sin. I watched Restless because Quentin and Roger were considering covering this movie on The Video Archives Podcast. This was one of the most difficult movies for me to source and I don’t think I ever successfully tracked down a tape of it. However, I was able to see the movie because it’s on DVD. Raquel Welch is beautiful, as always, but plays a compelling role of a woman torn between tradition and modernity. There’s some beautiful cinematography — particularly use of mirrors — and I absolutely love the zither music in it.
NAKED OVER THE FENCE (1973)
I had the chance to see Naked Over The Fence on the big screen thanks to Cult Epics and The American Cinematheque. The theater was mostly empty — just me, my friend, and a couple of old cinephiles. Maybe people assumed that this was a Dutch sex-film because of its title and the fact that it stars Sylvia Kristel (Emmanuelle). It was such a shame that the theater was empty because the movie was so good that both me and my friend went home and bought the Blu-ray that night. It has a little bit of something for everyone: it’s a soft giallo with pop music, karate, complex characters, great cinematography, messenger pigeons, and one of the coolest vehicle chase sequences I have ever seen. Luckily, you can get the Blu-ray from Cult Epics to help rediscover this gem.
CAT AND MOUSE (1975)
Another movie that was supposed to be featured on The Video Archives Podcast but never found its place, Claude Lelouch’s Cat and Mouse was a compelling who done it. Lelouch is definitely not a forgotten director — he’s one of the most prominent French filmmakers of the 60’s. However, this film has not gotten enough screen time. It features some wonderful color, twists and turns, and a glorious look at 70’s France. Jean Collomb’s cinematography is artful, Lelouch’s script is tight, and the stars really give it their all. Plus, there’s a tall building — I love that sort of thing. Unfortunately, there’s no real easy way to watch this now, and that needs to be changed.
CATNAPPED (1998)
One of my favorite animated movies of all time, Catnapped is a touching story about a boy who no longer has time for his dog. One day the dog disappears. The boy and his sister discover that the dog has been abducted by cats and brought to a world called Banapal Witt to become the spoiled pet of a cat princess who turns everything she touches into balloons. The movie is incredibly creative — the colors are beautiful, the concepts are fresh, and the characters are adorable. It’s a fairy tale about what happens when you neglect your pet and honestly stuck with me like a moral tale. It’s a comfort film that I can always return to thanks to my father having purchased a DVD of it in Japan when I was a kid. The darker, more cinematic moments really shaped me and I find myself drawing inspiration from them. Although the movie has no connection to Studio Ghibli, I always consider this the third movie in a trilogy: Whisper of the Heart, The Cat Returns and Catnapped.
HARMONY AND ME (2009)
I don’t like mumblecore. But then I was introduced to the works of director Bob Byington, who soon became a reliable director for me. His other film, Infinity Baby, may be my favorite of his creations — but Harmony and me deserves more recognition. It follows Harmony, a musician who is wallowing in self misery after his girlfriend dumps him out of the blue. No matter who he comes across, Harmony continues to tell his sad story. Anyone who knows me is probably scratching their head trying to figure out why I love this movie, it sounds like a story I would normally be repelled by. The simple fact is that I love it because it has the Byington touch. A hilariously dry micro-budget movie that makes you feel like you’re just hanging out with the cast, Byington has done a fantastic job making a break-up funny.
