Wie in Gent ook maar een beetje film volgt heeft ongetwijfeld het pad van Lennart Soberon gekruist. Niet weg te slaan uit de cinemazaal, en als programmator van de KASK Cinema zorgt hij er het hele studentenjaar voor dat jong (en oud!) voor een habbekrats de beste filmklassiekers kunnen meepikken. Hier is de keuze van Lennart.
THE COW (1969)
Mijn hart loeit voor Iraanse cinema en dan al zeker deze poëtische afdaling in de waanzin. Een veehouder koestert zijn koe met vurige affectie. Wanneer hij op een dag het dorp verlaat en zijn koe onverwachts omkomt, besluiten zijn buren hem de waarheid te sparen en te doen alsof deze is weggelopen. Deze politieke parabel start als farce, maar eindigt als tedere tragedie.
EMA (2019)
Snoeiharde reggaeton-beats en cinematografische sensaties vinden elkaar in een vurige dans. De film zit overvol met hardhandige symboliek en drukke dialogen, maar toch is Ema een filmisch feest zonder weerga. Met kwikachtige onvoorspelbaarheid transformeert en vervelt Ema in de meest bonte kleuren. Een film om je zweterig doorheen te worstelen. Een film om van te ijlen.
STROSZEK (1977)
Meer dansen en beestjes. Herzog favoriet Bruno S. speelt hier een verarmde straatmuzikant die een nieuw leven poogt te beginnen in de VS. Herzog laat zijn Sisyphus opnieuw graaien naar het geluk, enkel om steeds terug naar beneden te duizelen. De kaken van de willekeur kauwen hier naar hartenlust op Bruno’s dromen terwijl hij zich een plekje in het “land of the free” probeert toe te eigenen. Kom voor de accordeonsolo’s, blijf voor de dansende kippen.
TOUTE UNE NUIT (1982)
Een gebroken jukebox aan kortverhalen voor gebroken harten. Toute Une Nuit vervoert Akermans thema’s van vervreemding, verlangen en de zoektocht naar een thuis naar een hete Brusselse zomernacht. Levens flitsen voorbij terwijl Italiaanse liefdesliederen liefdevol doorkraken. Kon ik in ergens in een film huurvrij wonen, zou ik mijn leven in Toute Une Nuit willen doorbrengen.
BABE: PIG IN THE CITY (1998)
Mijn absolute jeugdfavoriet. Laat het aan George Miller om Taxi Driver voor de allerkleinste te maken. Deze Babe-sequel in een smerige processie doorheen de perverse onderbuik van de moderne grootstad. Geen grasvelden of pastorale idylle hier, enkel een moreel moeras waarin poedels, ganzen en aapjes worden gekatapulteerd in de Kafkaiaanse horror van het volwassenenbestaan.
