Wat moet een documentaire doen om te werken of niet? Of je moet er iets van opsteken – ook al dreig je hiermee in het vaarwater van de saaie schooltelevisie terecht te komen – of je kiest voor een intrigerend verhaal dat smeekt om aan de buitenwereld verteld te worden.
Het is vooral dat laatste waarin The Imposter uit 2012 in uitblinkt. Een spraakmakend stukje docu-cinema van Bart Layton die het later met het matige American Animals ook als filmregisseur probeerde, maar gauw bleek The Imposter diens one-trick-pony te zijn. De documentaire die op diverse festivals meermaals bekroond werd, viel vooral op door het bizarre onderwerp en een pak minder voor Layton’s docustijl waarin niks innoverend te zien is. Een collage van interviews en wat nagespeelde scènes, meer valt er in deze gemakzuchtige en vrij vervelende methode die zo vaak te zien is op Netflix niet te bespeuren. Gelukkig is er het relaas van de Franse bedrieger Frédéric Bourdin waarvan een normaal mens achterover valt en The Imposter naar een veel hoger niveau tilt.
De snode lieverd Frédéric Bourdin kreeg van de pers de bijnaam “de kameleon” omdat hij erin slaagde om zich te vermommen onder meer dan 500 (!) valse identiteiten waaronder die van drie vermiste tieners. Een van hun was de Amerikaanse jongen Nicholas Patrick Barclay die in 1994 op 13-jarige leeftijd in Texas verdween en waarrond de documentaire bijna volledig draait.
Layton laat beide partijen (de bedrieger en de familie van de vermiste jongen) aan het woord, wat voor de kijker voor een dubbel gevoel zorgt. Enerzijds moet je het anderhalf zien te rooien met de narcistische oplichter / charlatan Frédéric Bourdin die schaamteloos pocht over zijn rotstreken, anderzijds heb je de Amerikaanse familie waarvan je nooit weet of je er nu medelijden moet mee hebben of hun toch niet liever een welverdiende schop onder hun naïeve kont wil verkopen.
Met dank aan het misdadige genie van Frédéric Bourdin slaagt Layton er geregeld in om de monden van de kijker te doen opvallen. Ondanks de net iets te veel lovende woorden over The Imposter is het uiteindelijk niet veel meer dan een verslaggeving vol vreemde feiten die je achterlaat met een hongergevoel. Als buitenissig verhaal kan het echter tellen.
GENRE: documentaire
JAAR: 2023
REGISSEUR: Bart Layton
LAND: USA, UK
SPEELDUUR : 99 minuten
