Hugh Grant is de laatste jaren een heel andere weg ingeslagen. Hij vertolkt niet langer de charmante knapperd waarvoor alle vrouwen in zwijm vallen, maar geniet zichtbaar van een tweede carrière als slechterik van dienst. Je kon hem al zien opdraven als antagonist in toegankelijke familiefilms als Paddington 2 en Dungeons & Dragons: Honor Among Thieves, maar een heuse horrorfilm stond – als we The Lair of the White Worm uit zijn beginjaren buiten beschouwing laten – nog niet op zijn cv. Heretic brengt daar verandering in.
Grant kruipt in de huid van Mr. Reed, een op het eerste zicht sympathieke eenzaat die aangeeft meer te willen weten over de Kerk van Jezus Christus van de Heiligen der Laatste Dagen. Een hele mond vol. In de volksmond houdt men het daarom kortweg bij de Mormomen.
Reed krijgt op een dag het bezoek van zuster Barnes (Sophie Thatcher) en zuster Paxton (Chloe East), twee jonge missionarissen met de intentie om een nieuwe ziel voor hun kerk te winnen. Normaal mogen ze niet in het gezelschap van een man vertoeven zonder nog een derde vrouw als waarnemer, maar de stromende regen en Reed’s belofte dat zijn vrouw dadelijk uit de keuken zal komen met een vers gebakken taart overtuigen hen om binnen te treden. Je kan hen perfect volgen. Wie zou zo’n aangename man nu niet geloven? Eenmaal de deur achter hen sluit, krijgen we geleidelijk een ander beeld van de gastheer en gaat het ene waarschuwingsbelletje na het andere rinkelen.
Frustreert het jullie ook dat de personages in horrorfilms vaak de domme beslissingen opstapelen? Dan is Heretic een welgekomen afwisseling. De twee meisjes mogen nog behoorlijk jong zijn, naïef zijn ze zeker niet. Ze blijven de juiste vragen stellen en denken na over hun volgende zet. Ze zijn zeker geen hulpeloze knaagdieren in het kat-en-muis-spelletje dat zich ontspint. Beide actrices overtuigen ook. Thatcher als de zuster die duidelijk al iets meer van de wereld heeft gezien en East in het gedaante van de frisse nieuwkomer met enkel goede bedoelingen. Allebei zijn ze trouwens in het echte leven ook Mormoons opgevoed, maar hebben ondertussen de banden met de kerk doorgeknipt.
De actrices mogen nog zo goed op dreef zijn, toch zijn ze niet opgewassen tegen Hugh Grant als psychopaat met betoverende trekken. Zijn Mr. Reed is vol van zichzelf en van zijn opvattingen over religie. Ideeën die het regisserende en schrijvende duo Scott Beck en Bryan Woods van allerlei internetfora plukte, maar hier met veel overtuiging door Grant worden gebracht.
Het klinkt vreemd, maar de theologische discussies, gaande van de vergelijking met de verschillende edities van Monopoly tot de keuze waarmee de zuster uiteindelijk worden geconfronteerd, vormen het sterkste en meest angstjagende luik van Heretic. Wanneer in de derde act vertrouwde horrorelementen worden toegevoegd en het verhaal een voorspelbaar traject bewandelt, neemt de intensiteit af en zwak de film lichtjes af.
Een goddelijke prent wordt Heretic zo uiteindelijk niet, maar wel een film die je zeker moet gezien hebben en genoeg stof biedt voor een stevig debat achteraf in een gezellige bruine kroeg.
Genre: horror, thriller
Jaar: 2024
Regisseur: Scott Beck, Bryan Woods
Cast: Hugh Grant, Sophie Thatcher, Chloe East
Land: Verenigde Staten, Canada
Speelduur: 111 minuten
