CUBE²: HYPERCUBE 

Wanneer een groepje vreemden wakker wordt in een spierwitte ruimte, begint voor hen een nieuwe strijd om te overleven doorheen een doolhof van kamers. Echter niets is wat het lijkt, de wetten van de fysica die ze kenden lijken niet langer te tellen. Ze zitten dan ook niet een gewone kubus zoals eerst gedacht. Dit is iets ergers, dit is een hyperkubus…

Als een film de kassa doet rinkelen, lonkt er vaak een vervolg. Maar hoe complexer het concept, des te lastiger het is om dit aan boord te leggen. Hoe herhaal je het succes van het origineel, zonder gewoon het origineel te herhalen? Je schakelt een versnelling hoger. Of in het geval van Cube²: Hypercube een dimensie hoger.

Weg is de originele kubus, zeg hallo tegen de tesseract. Een puur theoretisch concept waarvan mensen het bestaan slechts kunnen ontdekken op basis van de driedimensionale schaduw die het werpt, een tesseract of hyperkubus is een vierdimensionaal object. In de wereld van Hypercube is het in zo’n constructie dat de personages wakker worden. Op z’n minst een gewaagde update van de originele formule. Zoveel staat vast.

Het is een concept dat meteen de deur openzet om het script en in het bijzonder de regels van de eerste film buiten te gooien en heel wat vreemde, nieuwe concepten toe te laten. Zo zijn er geen echte opties meer om de kamers te identificeren en zijn de bedreigingen nog lastiger te vermijden. De gevangenen wordt namelijk niet langer geconfronteerd met traditionele valstrikken.

Ze mogen het opnemen tegen de bizarre, exotische realiteit die heerst in een hyperkubus en dat blijkt geen sinecure. Kamers waar de tijd anders loopt, ruimtes waar de zwaartekracht een andere oriëntatie kent, plaatsen waar je jezelf kan tegenkomen… In deze nieuwe constructie kunnen de personages op nog meer manieren hun hoofd verliezen en de kijker eigenlijk ook.

Wel mag worden opgetekend dat dit toch enkele unieke uitdagingen moet hebben opgeleverd voor cast en crew. Op bijzondere wijze weten ze het klaar te spelen dit hersenbrekende schouwspel er toch zo authentiek mogelijk te laten uitzien. Het vergt duidelijk heel wat creatieve toepassingen van verfijnde filmmagie.

Wat deze sequel wel nog overhoudt van het origineel (naast het algemeen concept dat nu herdacht is), zijn zekere karakterdynamieken. Veel personages in deze nieuwe film zijn best interessante pastiches van voorgaande. De brute leidersfiguur, de empathische dokter, de nihilist, er is zelfs opnieuw een personage met een mentale beperking, die evenveel een last als een hulp vormt… We herkennen heel wat van de vorige film, zij in aardige nieuwe verpakkingen. Daardoor blijft het onvoorspelbaar, terwijl het een paar oude thema’s zoals paranoia en angst herhaalt.

Zij het enkel niet met dezelfde intensiteit of diepgang. Veel minder dan in de eerste film spelen die elementen een glansrol en jammer genoeg komt er niet veel in de plaats. Een groter gemis is echter het mysterie. Waar Cube nog angstvallig er alles aandeed om het brein achter de machine te verbergen, tot het punt dat er een plotelement heel vroeg al uit het script werd geschreven én een finale scène uiteindelijk achterbleef op de vloer van de cutting room, heeft deze het geheim al in de eerste minuten weg.

Zelfs als je in het begin de hints niet bij elkaar weet te puzzelen, dan doen de personages het wel voor jou later. Er is wel nog een beetje een geheimzinnigheid rond een onbekende speler, die het hele project mogelijk heeft gemaakt, maar het leukste raadsel is nu wel weg. Oo het wegvallen van de meer traditionele valstrikken is jammer. Niet dat de film niet spannend meer is of niet meer verrast, maar we merken toch een beetje identiteitsverlies op.

Voor een film die eigenlijk enkel als een sequel kan bestaan, doordat de omgeving een update is van de eerste kubus, is dat toch serieuze misser. Ja, Cube²: Hypercube is ondanks zijn high concept slechts een schaduw van het origineel. Leuk voor de die-hard fans en cultliefhebbers smekend om meer, maar nergens noodzakelijk.

Genre: horror, sciencefiction, mysterie
Jaar: 2002
Regisseur: Andrzey Sekula
Cast: Kari Matchett, Geraint Wyn Davies, Grace Lynn Kung, Neil Crone
Land: Canada
Speelduur: 94 minuten