Het filmpubliek heeft altijd wel een boontje voor goede zielen. Eerder hadden we dit jaar uit Denemarken het half geslaagde Rose met Sofie Gråbøl en was er de compleet overbodige Tom Hanks-remake van En man som heter Ove. Nu komt er vanuit Engeland The Unlikely Pilgrimage of Harold Fry naar ons toegewaaid.
Bij ons is dit pakkende verhaal niet zo bekend, maar in 2012 werd over de Noordzee deze gelijknamige roman van Rachel Joyce een van de best verkochte boeken. Wat in de boekhandel lekker loopt, zal het ook wel in de bioscoop doen moet Hettie Macdonald hebben gedacht, een regisseuse die na haar filmdebuut Beautiful Thing uit 1996 voor een carrière in de televisiewereld koos.
Harold Fry is een 65-jarige man die steevast weigert om toe te geven aan de moderne zaken van de wereld. Zo vindt hij het ongepast om een e-mail te sturen als je ook een handgeschreven in de brievenbus kan droppen. Wanneer hij te horen krijgt dat zijn ex-collega Queenie Hennessy aan de andere kant van Engeland op haar sterfbed met kanker ligt, wil hij een pelgrimstocht van de zuidkust van Devon naar Berwick-upon-Tweed ondernemen. Een barre tocht van om en bij de 750 kilometer, en dat allemaal te voet.
The Unlikely Pilgrimage of Harold Fry is een roadmovie die tegelijkertijd het mooiste en het lelijkste uit de mensheid laat zien. De opzet doet wat denken aan The Straight Story, helaas zonder het genie van David Lynch. Hettie Macdonald probeert wel om geregeld het roer van Ken Loach over te nemen door met haar camera de talloze sloppenwijken van het Verenigd Koninkrijk te tonen. Doch blijft het bij wat sightseeing van plekken waar de tijd is blijven stilstaan of het tonen van pittoreske beelden van het Engelse platteland waar nooit iets lijkt te gebeuren.
Een op en top Brits onderonsje dat versterkt wordt door karakterkop Jim Broadbent die nadat hij het audioboek van de roman had ingesproken, nu ook in de huid kruipt van de bejaarde die met zijn ziel in het reine wil komen door zichzelf te straffen met deze bijna onmogelijke opgave. De zwarte bladzijden uit zijn verleden hebben alles met zijn zoon te maken. Hettie Macdonald kiest er helaas voor om dit verhaal fragmentarisch in flashbacks te tonen waardoor de voorspelbaarheid ervan alleen maar irritant werkt.
Tussen het veel te zeemzoete goedkope sentiment schittert gelukkig Jim Broadbent, een man die in ontelbare Britse klassiekers te zien was maar voor het gros van het publiek ten onrechte voor altijd vereenzelvigd zal blijven als Horace Slughorn uit de Harry Potter-films. Hettie Macdonald kon haar geen betere acteur dan Jim Broadbent als de oude, sympathieke koppige oude vent die tegen alle regels van de logica en de gezondheid zijn pelgrimstocht tot aan de laatste meter wil afwerken.
Een oude man op de wandel die onderweg alle clichés van het leven tegenkomt. Natuurlijk krijgt hij het gezelschap van een zwervershondje, wordt hij op iedere hoek van de straat herkend of botst hij op een jonge kerel in wie hij zijn zoon lijkt te herkennen. En dat terwijl zijn echtgenote (perfect vertolkt door Penelope Wilton – Isobel Merton uit Downton Abbey) zich thuis zuchtend aan de telefoon afvraagt of haar echtgenoot niet alle vijzen is kwijtgespeeld.
Het eerste half uur van The Unlikely Pilgrimage of Harold Fry is best aangenaam, maar helaas wordt al gauw ieder cliché aangegrepen. Het is een film die gewoon te veel probeert te zijn, terwijl het niet meer dan een opeenstapeling van voorspelbare gebeurtenissen is. Op het einde blijft er alleen nog maar de indrukwekkende rol van Jim Broadbent over zonder wie deze film een al even grote lijdenstocht zou worden dan degene die Harold Fry heeft doorstaan.
GENRE: drama
JAAR: 2023
REGISSEUR: Hettie Macdonald
CAST: Jim Broadbent, Penelope Wilton, Earl Cave, Linda Bassett , Daniel Frogson
LAND : GROOT-BRITTANNIË
