De Amerikaanse filmmaker Todd Solondz was nooit te beroerd om satire en controverse te mengen zoals dat het geval was in pareltjes is Happiness, Storytelling of Palindromes. Een van zijn beste, maar nu eigenlijk zo goed als vergeten film is Welcome to the Dollhouse. Gelukkig is er nu vernieuwde belangstelling door het Britse Radiance die onlangs dit klein meesterwerkje op Blu-ray uitbracht.
Net zoals bij zijn vorige films is Welcome to the Dollhouse niet het soort titel dat door iedereen gesmaakt zal worden. Niet zo zeer door de stijl ervan, want de film heeft een gemakkelijk wegkijkend Sundance-karakter. Wel is dit een verhaal dat bepaalde mensen de kast zou kunnen opjagen omdat Todd Solondz het deze keer heeft over de seksuele interesse van de twaalfjarige Dawn Wiener (een indrukwekkende Heather Matarazzo), niet dat je ook maar iets expliciet ziet.
Hoe spraakmakend het onderwerp ook is, blijft het een film met stijl die zichzelf nooit verliest door te goedkope en te gemakkelijke beelden. Wel is Welcome to the Dollhouse een ingetogen, bij momenten ongewilde komische film over iemand die zich misbegrepen voelt en daarom gerust kan doorgaan als de Amerikaanse indie-variant op Der Blechtrommel van Volker Schlöndorff.
Een coming-of-age verhaal met een donker satirisch randje. Dawn Wiener is wat je noemt, zonder dat ze er zelf om vraagt, een probleemtiener. Met haar pruillipje en veel te grote bril is ze het lelijke eendje van de klas met allerlei pesterijen tot gevolg. Haar klasgenoten vinden haar vies of beschouwen haar als “een lesbo” die het verdient om vernederd te worden. Het hoeft niet gezegd te worden dat ze met zo’n reputatie niet al te vlug een jongen aan de haak kan slaan om mee te pronken.
Buiten de schoolmuren loopt het al even min vlot. Al doet ze haar uiterste best, is er niemand die haar opmerkt. Haar oudere broer Mark (Matthew Faber) vindt meisjes maar stom. Hij houdt zich hele dagen bezig met zijn indiebandje waarin hij klarinet speelt. Op haar ouders moet Dawn evenmin rekenen, want zij hebben meer oog voor haar jonge zusje Missy (Daria Kalinina) die zich tegenover Dawn als een verwend en vooral onuitstaanbaar pestkopje gedraagt.
Kortom Dawn is een misbegrepen kind dat smeekt om aandacht – of tenminste om wat genegenheid en begrip – maar dat niet krijgt. Een triestige premisse, maar toch perfect bronmateriaal voor Todd Solondz om er een schat van een film van te maken. Dat vond men ook in Sundance waar deze hartverwarmende, maar eveneens bij momenten choquerende satire de Grand Jury Prize in ontvangst mocht nemen. Op papier leest het allemaal als een loodzwaar suïcidaal verhaal, gelukkig kiest Solondz voor een ontwapende aanpak die nog het best te vergelijken is met het vroegere werk van Richard Linklater.
De film betekende eveneens de start voor de filmcarrière van Heather Matarazzo, ook al moest ze zich tevreden houden met derde- of tweederangrolletjes in weliswaar populaire films zoals Scream 3, Hostel: Part II, The Princess Diaries of The Devil’s Advocate.
Welcome to the Dollhouse kreeg in 2016 met Wiener-Dog (de bijnaam die Dawn op school kreeg) een heus vervolg dat eveneens geregisseerd werd door Todd Solondz, ook al koos hij ervoor om de volwassen Dawn te laten vertolken door Greta Gerwig.
GENRE: tragikomedie, satire
JAAR: 1995
REGISSEUR: Todd Solondz
CAST: Heather Matarazzo, Matthew Faber, Daria Kalinina, Angela Pietropinto, Bill Buell, Brendan Sexton III, Eric Mabius, Dimitri DeFresco
LAND: USA
