Hoewel het kinderboek Charlie and the Chocolate Factory uit 1964 van de Engelse schrijver Roald Dahl jarenlang als zoete broodjes over de toonbank vloog, kloppen de nostalgische harten vooral overuren als men het heeft over de verfilming uit 1974 van Mel Stuart met Gene Wilder als de wispelturige en vrij gevaarlijke Willy Wonka. Veel minder enthousiast was het publiek over Tim Burton’s versie uit 2005 waarin Johnny Depp vooral te veel zijn karikaturale zelf was. Een film die nu wat vergeten is – zoals de meeste Burton-films – maar Warner zag nog genoeg heil om het verhaal van de chocoladekoning nieuw leven in te pompen met een prequel!
Het is vooral met de Oompa Loompa (Hugh Grant met zowat de domste pruik uit de filmgeschiedenis op zijn tronie maar wel uiterst grappig vertolkt) dat Paul King ode brengt aan de Gene Wilder-film. Voor de rest vaart de regisseur van de twee Paddington-films een compleet andere koers. Deze jonge Willy Wonka die betoverend vertolkt wordt door Timothée Chalamet staat mijlenver af van de chagrijnige Wilder-versie. The Hollywood Reporter noemt Wonka dan ook een gecastreerde versie van het origineel. Ook al word je letterlijk en figuurlijk bedolven onder de piepschuimen decors die vaak gefilmd zijn met een goudkleurige filmfilter is dit een kritiek die waarschijnlijk is neergepend door één of andere boze witte man.
Timothée Chalamet is dan wel een stuk politiek correcter dan zijn voorgangers, maar met zijn purperen trenchcoat zet het nieuw wonderkind uit Hollywood een gedenkwaardig filmfiguur neer dat voorbestemd is om net als Wilder een iconisch filmpersonage te gaan worden. Bij de eerste zinnen van het aanvangsliedje dat je onmiddellijk na de opening credits te horen krijgt staat Chalamet nog wel op de rem, maar gaandeweg ontpopt hij zich als een hemelse musicalster die alle kneepjes van het Broadway-vak kent, terwijl King schaamteloos (maar met volle overgave en visueel vernuft) naar de gouden jaren van de MGM-musicals refereert. De songs stellen op zich maar weinig voor – behalve het overbekende Oompa Loompa doo-pa-dee do melodietje dat door Hugh Grant meermaals geneuried wordt – maar het werkt allemaal wel.
Het verhaal is niet meer dan een lege doos, maar meer dan interessant om twee uur te charmeren. De prequel toont hoe de jonge Wonka met alleen maar twaalf stuivers en een hoed vol dromen op zak de mensheid wil laten proeven van zijn onweerstaanbare chocolade. Volgens zijn moeder (Sally Hawkins die nauwelijks in beeld komt) moet je die met de juiste cacaobonen en giraffenmelk bereiden en verkopen in de Gourmet-galerij. Dit is gemakkelijker gezegd dan gedaan, want het chocolade-imperium wordt er gerund door een kartel boosaardige industriëlen die dankzij omkoperij de wet aan hun zijde hebben.
Paul King weet maar al te goed dat het zijn taak is om een entertainmentfilm op familieschaal te maken die tijdens de kerstperiode volk naar de bioscoop moet lokken en kiest daarom voor een vrij fragmentarische verhaalstructuur met een ontembare feeks, die met veel brio gebracht wordt door Olivia Coleman, zoals alleen Charles Dickens ze zou kunnen bedenken terwijl de film zelf meermaals herinneringen oproept aan zowel John Huston’s Annie of Carol Reed’s Oliver!
Timothée Chalamet staat er niet alleen voor en krijgt de hulp van de charmante wijsneus Noodle, vertolkt door Calah Lane die overduidelijk in haar nopjes is dat ze het witte doek mag delen met Chalamet. De meeste bijrollen hebben een stripachtig karakter die evenwel prima werken, behalve Rowan Atkinson als pater Julius die helaas nog maar eens bewijst een eenzijdig acteur te zijn. Gelukkig neemt hij maar één echte scène voor zijn rekening en laat dat ook het deel zijn waarin Wonka volledig dreigt te ontsporen.
Wonka is zeker niet de film geworden waar lange tijd reikhalzend naar werd uitgekeken. Wel heeft Warner op zijn dooie gemak het soort Disney-film gemaakt waar het huis van de muis al jaren van droomt. Dat er een oude generatie is die zal knorren dat vroeger beter was staat buiten kijf, maar dat talloze kinderen met deze Wonka pret zullen beleven is dan weer die andere waarheid…
GENRE: musical, familiefilm
JAAR: 2023
REGISSEUR: Paul King
CAST: Timothée Chalamet, Calah Lane, Keegan-Michael Key, Paterson Joseph, Matt Lucas, Mathew Baynton, Sally Hawkins, Rowan Atkinson, Jim Carter, Tom Davis, Olivia Colman
LAND: USA
SPEELDUUR : 112 minuten
