
Films waarin hoofdpersonages hun hebben en houden achterlaten om aan een lange tocht door de wildernis te beginnen, vormen intussen een subgenre op zich. Soms willen ze ontsnappen aan de prikkels van de moderne wereld om één te worden met de natuur — denk aan het geprezen Into the Wild met Emile Hirsch of Tracks met Mia Wasikowska. Andere keren gaat het om het verwerken van een trauma (Wild met Reese Witherspoon of The Way met Martin Sheen), of om een nieuw begin (A Walk in the Woods met Robert Redford). Het waargebeurde The Salt Path combineert die laatste twee motieven.
Door een mislukte investering, een administratieve vergetelheid en koppigheid worden Raynor (Gillian Anderson) en Moth Winn (Jason Isaacs) uit hun idyllische boerderij gezet. Terwijl de deurwaarder aan de poort staat te bonken, besluiten ze impulsief om The South West Coast Path af te wandelen — een tocht van 630 mijl, van Poole Harbour tot Minehead. Onderweg willen ze nadenken over hun toekomst. Een eenvoudige onderneming is het allerminst. Niet alleen moeten ze rondkomen met amper 40 pond per week, Moth lijdt bovendien aan corticobasale degeneratie, een zeldzame, degeneratieve zenuwziekte waarbij zijn lichaam hem langzaam in de steek laat.

Raynor Winn beschreef hun avontuur in haar bestseller The Salt Path. Scenariste Rebecca Lenkiewicz (She Said) bewerkte het boek tot een filmscript en theaterregisseur Marianne Elliott (bekroond met een Tony Award) nam voor het eerst plaats in de regiestoel. Ze koos voor een niet-lineaire vertelstructuur, waarbij vooral het eerste deel van de film gekenmerkt wordt door frequente sprongen tussen ingrijpende fases uit het leven van het koppel. Die aanpak werkt aanvankelijk verwarrend en bemoeilijkt de emotionele betrokkenheid van de kijker. Daarnaast blijft cruciale informatie over de precieze reden van hun uitzetting en het lot van hun kinderen opvallend vaag.
Naarmate de film vordert, wordt de vertelstijl rustiger. Toch duiken af en toe scènes op die qua toon volledig uit de pas lopen. Zo lijkt een misverstand rond Moths gelijkenis met de Britse dichter Simon Armitage weggelopen uit een klucht, en had het evengoed het uitgangspunt kunnen zijn van een aflevering van FC De Kampioenen. Een ontmoeting met een jong koppel in een toeristisch bezoekerscentrum is in hetzelfde bedje ziek.
Dankzij de oprechte vertolkingen van Gillian Anderson en Jason Isaacs, én de prachtige, uitnodigende beelden van DOP Hélène Louvart, had The Salt Path alle troeven in handen om te raken en te bekoren. Helaas zorgen de schommelingen in toon, tempo en focus ervoor dat de film minder impact maakt dan beoogd. Uiteindelijk voelt The Salt Path aan als een pad met wisselende ondergronden en onverwachte afslagen, waarop je als kijker gemakkelijk het noorden verliest en waardoor het aangrijpende verhaal van de familie Winn niet de emotionele kracht krijgt die het verdient.
Genre: drama
Jaar: 2024
Regisseur: Marianne Elliott
Cast: Gillian Anderson, Jason Isaacs
Land: Verenigd Koninkrijk
Speelduur: 115 minuten