Deathrow Gameshow is eigenlijk zo’n titel waar niemand weet van heeft, behalve mensen die zweren bij een fysieke collectie en releases kopen van vermaarde labels zoals in dit geval Vinegar Syndrome. Het Amerikaanse label komt tegenwoordig meer en meer in de kijker. Dat heeft deels te maken met het feit dat ze de meest obscure titels (voor velen zal het rommel zijn) voorzien van een restauratie waar zelfs een meesterwerk als pakweg Chinatown van Roman Polanski niet van kan dromen.
Maker van deze bijzondere film is Mark Pirro. Een man die zich vooral wilde amuseren met het maken van eigen films die gedraaid werden op super 8-films. Aan (slechte) humor is er geen gebrek. Zo bedacht hij voor zijn eigen productiehuis de naam Pirromount Pictures waarvoor hij het logo van Paramount gebruikte en de berg vervangen werd door een vrouwenborst. Dat soort ongein dus.
Pirro maakte in het begin vooral kortfilms zoals The Spy Who Did It Better – dat tevens te is vinden op deze Blu-ray – en wat niet meer dan een (slechte) dwaze parodie is op de James Bond-film The Spy Who Loved Me. Pirro’s probeersels bleven echter niet onopgemerkt bij de grote jongens, want toen Crown International Pictures zijn DIY-horrorfilm A Polish Vampire in Burbank zag kreeg hij het aanbod om voor hen een film te draaien.
Een droom die werkelijkheid werd, alleen was er een praktisch probleem. Pirro kon wel met een super 8-camera overweg, maar hij had niet de opleiding van filmmaker. Het was voor de eerste keer dat hij met een 35mm-camera moest werken en daar had hij toch niet zo heel veel begrepen, want voor heel wat spanning zorgde op de set met ingehuurde crewleden die moesten luisteren naar iemand die niet eens met de apparatuur overweg kon.
Als kijker merk je gelukkig niet al te veel van dat geklungel, simpelweg omdat de film één grote knoeiboel is, van slechte (soms plezante) overacting in een verhaal waar je alleen in de jaren 80 mee weg kon.
De Deathrow Gameshow is een populaire quiz die gepresenteerd wordt door Chuck Toedan (John McCafferty, een acteur die Pirro had “ontdekt” in een commercial van Toyota). Apart aan deze show is dat alle kandidaten ter dood veroordeelden zijn. In de quiz krijgen ze door één of andere prijsvraag de kans om bij een goed antwoord te ontsnappen aan de doodstraf.
Hierdoor krijgt Chuck een heleboel vijanden, zowel van woedende kijkers die zijn show willen verbieden als van families van verliezende deelnemers die uit zijn op wraak. Onder hun ook de harde tante Gloria Sternvirgin. Deze laatste werd vertolkt door Robyn Blythe, op wie tijdens de opnames zowel de regisseur als de hoofdacteur verliefd was, ook dat zorgde voor heel wat problemen.
Deathrow Gameshow is, maar dat had je al lang door, een allesbehalve goede film, maar Pirro wist wel zijn plan te trekken. Zo is de scène met het applaudisserende publiek gewoon gepikt uit The Muppets Take Manhattan. Of men laat gewoon een oude vrouw spelen door een man met een goedkope pruik.
Ondanks zijn origineel scenario waarmee je best wel leuke dingen kon doen, beperkt Pirro zich vooral tot boertige humor die soms leutig is, maar vooral vrij irritant is. Bovendien heeft de film meer weg van een sketchesfilm omdat je steeds maar nepcommercials te zien krijgt van producten die de grens van de goede smaak overschrijden, of wat dacht je van een bepaald soort touw dat sterk genoeg is om je zelf mee op te hangen? Dwaze nonsens dus, maar dat is wellicht ook de enige reden waarom mensen deze (jawel, nu bijna uitverkochte) film in hun collectie willen.
GENRE: zwarte komedie
JAAR: 1987
REGISSEUR: Mark Pirro
CAST: John McCafferty, Robyn Blythe, Beano, Darwyn Carson, Mark Lasky
LAND: USA
