Het kostte de Brit Spencer Brown bloed, zweet en wie weet tranen om zijn debuut T.I.M. te kunnen maken. Maar afzien loont, want de film heeft het ondertussen in het Verenigd Koninkrijk geschopt tot de best bekeken film op Netflix in november. Net voor hij zijn trein moest halen had de goedlachse Brit tijd om nog een praatje te maken in Brugge op het Razor Reel Festival waar het voor hem allemaal begon.
Het eerste wat ik dacht toen ik T.I.M. zag, is dat het helemaal niet op een Britse film lijkt.
Spencer: Oké (lacht). Ik weet niet of ik echt een Britse film wilde maken! Of in ieder geval wilde ik een ander soort Britse film maken die meer Europees aanvoelde. In Groot-Brittannië vertellen we altijd verhalen over de uitersten omdat we zo geobsedeerd zijn door klasse, of dat nu verhalen zijn over de hogere klassen zoals in Four Weddings And A Funeral of gruizige stadswijkdrama’s waarin iedereen een gangster is. Ik wilde gewoon een fictieve versie van het Verenigd Koninkrijk creëren die een meer ‘neutrale’ klasseloze versie van ons land uitbeeldde, zoals Amerikaanse filmmakers dat doen als ze Amerika fictionaliseren. Het is waarschijnlijk geen toeval dat veel van mijn favoriete regisseurs daarom Europese regisseurs zijn.
Je hebt tien jaar aan de film gewerkt vanwege de overduidelijke financiële redenen, is dat de reden waarom T.I.M. zo’n mengeling van veel verschillende genres is geworden?
Spencer: Ik denk het wel, maar toen we de film maakten dachten we vooral aan een stalkerthriller in het sciencefictiongenre, maar er bleven een paar grappen tussendoor glippen omdat ik jarenlang komiek ben geweest en het niet kon laten om humor in mijn werk te brengen. Je ziet zeker wat invloeden van stalkerthrillers, vooral die uit de jaren 90 heb ik vaak herbekeken, zoals bijvoorbeeld Fatal Attraction. Het hogere segment van dat soort films is veel geraffineerder dan veel mensen denken.
Maar je hebt niet echt tien jaar aan de film gewerkt?
Spencer: Gelukkig niet!
Door de huidige stakingen in Hollywood is kunstmatige intelligentie een hot item geworden en op een bepaalde manier past T.I.M. goed bij de huidige situatie.
Spencer: Zeker. We hebben het script eigenlijk geschreven tijdens de lockdown, ergens in 2020 en we werden echt geïnspireerd door big data en natuurlijk ook de artificial intelligence. Ik heb het gevoel dat we nu al worden gestalkt door technologie, dus dat verpersoonlijken in de mensachtige Tim leek me maar een kleine stap!
In zekere zin kun je zeggen dat de film een donkere komedie is, ben je bang voor de toekomst als we het hebben over kunstmatige intelligentie?
Spencer : Laten we zeggen dat ik banger ben voor het heden (lacht). Ik denk dat het heel goed mogelijk is dat we gewoon door een overgangsperiode gaan en dat alles weer in evenwicht komt en normaler wordt, wat dat ook moge betekenen… Ik weet het niet, maar een deel van mij is bang voor onze kinderen. Maar als het gaat om A.I. die films maakt enzovoort, ben ik er niet zeker van dat het zo’n groot probleem is als mensen denken. Film is een vorm van communicatie en het idee om naar iets te kijken dat door een kunstmatige intelligentie is geschreven, stuit me tegen de borst. Ik wil horen wat een ander te zeggen heeft of probeert uit te drukken. Zodra die andere persoon er niet meer bij is, weet ik niet waarom ik naar iets zou kijken, want dan zou het in zekere zin zielloos worden. Ik denk dat we met elke vorm van kunst contact zoeken met andere mensen. Maar ik weet zeker dat er in de toekomst ook veel positieve dingen zullen gebeuren met kunstmatige intelligentie – medische innovaties etc. – dus het is niet allemaal kommer en kwel!
T.I.M. is een onafhankelijke film, toch?
Spencer: Dat is het inderdaad! Dat gezegd hebbende, Netflix heeft hem vooraf gekocht in het Verenigd Koninkrijk, dus hij is nooit in de bioscoop uitgebracht, maar hij deed het erg goed, hij stond op nummer één en versloeg Heart Of Stone met Gal Gadot, wat een beetje een hoogtepunt was! Toen het nieuws bekend werd, belde de vrouw van onze producer en zei dat de man op de radio grapte dat we over een paar jaar een Tim hebben om dit soort nieuws te verspreiden. Daardoor wist ik dat de boodschap van de film begrepen werd. Ik weet niet of de film in de bioscopen in de Benelux te zien zal zijn, maar we hadden het geluk dat we hem hier in Brugge op het Razor Reel Filmfestival konden presenteren.
De acteur die Tim speelde, Eamon Farren, speelt een fenomenale rol als robot. Hoe heb je hem gevonden?
Spencer: Hij is fantastisch. Ik denk dat hij het meest bekend is om zijn rol in The Witcher, maar hij heeft in heel veel dingen gespeeld. Sommige mensen kennen hem misschien van de nieuwe afleveringen van Twin Peaks, die ik nog niet heb gezien omdat ik eerst de oude series wil bekijken omdat ik ze nog nooit heb gezien. Ik denk dat onze castingdirecteur mij zijn gegevens heeft gestuurd en zodra ik hem zag, was hij onze eerste keuze voor de rol. Hij is niet alleen een geweldige acteur, hij heeft ook een buitenaardse uitstraling die perfect past bij het personage.
Ben je je ervan bewust dat je erg wreed was met je personages?
Spencer: (lacht). Ja, maar ik moet wel. Ik denk dat het mijn taak als regisseur en schrijver is om mijn personages zoveel mogelijk uitdagingen en pijn te laten doorstaan. Dus nee, ik heb geen medelijden met ze (lacht).
En duurt het nog tien jaar voordat je een tweede film maakt?
Spencer: Ik hoop echt van niet, want nu heb ik al mijn eieren in één mandje gelegd en me hieraan gecommitteerd als mijn carrière. Sarah (met wie ik samen T.I.M. heb geschreven) en ik hebben eigenlijk net een script af voor iets nieuws, dus hopelijk kun je dat binnenkort op je scherm zien!
Blijf je bij het sciencefictiongenre?
Spencer: Nou, mijn volgende project is inderdaad opnieuw iets sciencefiction, zoiets als Source Code of Minority Report, maar ik ben ook geïnteresseerd in andere dingen zoals horror of zelfs een period drama. Omdat ik een achtergrond in stand up komedie heb, wil ik ook graag een komedie doen. Als regisseur wil ik me niet gevangen voelen in een bepaald genre – de meeste regisseurs die ik bewonder zouden van komedies naar drama’s gaan. Mijn vrouw en ik hebben zelfs net het script geschreven voor een kerstfilm!
Wat is je favoriete film aller tijden?
Spencer: Nou, ik heb geen favoriete film aller tijden.
Dat is een goed antwoord!
Spencer: Ik heb het gevoel dat het een beetje hetzelfde is als vragen wat mijn favoriete kleur of favoriete eten is. Het hangt er gewoon vanaf waar ik voor in de stemming ben. Ik hou van Europese films, van Bergman tot Almodovar, maar ook van veel Amerikaanse films. Onlangs heb ik zin gehad in veel Koreaans. Er is te veel variatie om er één als beste uit te kiezen! Ik ben ook niet echt een herhalingskijker, dus ik denk dat ik voortdurend op zoek ben naar nieuwigheid en inspiratie. Ik denk dat we gezegend zijn dat we in een tijd leven waarin we de hele filmgeschiedenis binnen handbereik hebben!
ENGLISH VERSION
The first thing I thought when seeing T.I.M. is that it really doesn’t look like a British movie at all.
Spencer: Okay (laughs). I don’t know if I really wanted to make a British movie! Or at least I wanted to make a different type of British movie that felt more European. In Britain, we always tell stories about the extremes of our social order because we’re so class obsessed, whether that be stories about the upper classes such as Four Weddings And A Funeral or gritty council estate dramas where everybody’s a gangster. I wanted to create a fictional version of the UK that portrayed a more ‘neutral’ classless version of our country in the way American filmmakers do when they fictionalise America. It’s probably no coincidence that a lot of my favourite directors are actually European ones.
You worked like ten years on the movie because of the obvious financial reasons, is that the reason why T.I.M. is such a mixture of many different genres?
Spencer: It suppose it is, but when we created it we were mainly thinking about doing a stalker thriller in at the sci fi genre, but quite a few jokes kept slipping in because I’ve spent years as a comedian and can’t help myself. You can definitely see some influences from stalker thrillers, especially those from the 90’s which I rewatched a lot like for instance Fatal Attraction. The higher end of those kind of films are far more sophisticated than I think a lot of people think. They’re surely not as schlocky as they’ve become in our collective memory!
But you didn’t work actually ten years on it?
Spencer: No thanks heaven no.
Because of the current strikes in Hollywood artificial intelligence is a hot item and in some way T.I.M. fits well with the current situation.
Spencer: Sure. We actually wrote the script before lockdown, between 2018 and 2019! The seed of it was our paranoia about big data more than artificial intelligence in general. I feltl like we are already being stalked by technology so personifying that into the humanoid Tim seemed like a logical step!
In a way you can say the movie is a dark comedy, are you afraid of the future if we’re talking about artificial intelligence?
Spencer : Let’s say I’m more afraid of the present (laughs). I think it’s quite possible we’re just going through a transition period and everything is will find an equilibrium and become more normal once again, whatever that mean.. I don’t know, but part of me is afraid for our children. But in terms of AI making films etc, I’m not sure its quite the issue people make it our to be. Film is a form of communication and the idea of watching something written by an artificial intelligence is very off-putting to me. I want to hear about what another person’s got to say or is trying to express. As soon as that other person is out of the equation I don’t know why I’d watch something as it would become soulless in a sense. I think with any form of art we’re looking to connect with other humans. But I’m sure there’ll be plenty of positive things about artificial intelligence in the future too – medical innovations etc – so its not all doom and gloom!
T.I.M. is an independent movie, right?
Spencer: It is! That said, Netflix pre-bought it in the UK, so it never had any kind of cinema release but it did very well, hitting number one, knocking off Heart Of Stone with Gal Gadot which was a bit of a highlight! When the news came out the wife of our producer called and said the man on the radio joked that in a few years we have a Tim to spread this sort of news. By that I knew the message of the movie was understood. I don’t know if the film will be screened at the theaters in the Benelux, but we were lucky to present it here in Bruges at the Razor Reel Film festival.
The actor who played Tim, Eamon Farren, plays a phenomenal role as a robot. How did you find him?
Spencer: He’s fantastic. I think he’s best known for his performance in The Witcher, but he’s been in loads of things. Some people might know him from the new episodes of Twin Peaks which I haven’t watched as I want to go through the old series first because I’ve never seen them. I think our casting director sent through his details to me originally and as soon as I saw him he was our first choice for the role. Not only is he a great actor, he’s got this otherworldly look that just works brilliantly for the character.
Are you aware that you were very cruel with your characters?
Spencer: (laughs). Yeah, but I have to be. I think it’s my job as a director and writer to put my characters through as much challenges and pain as possible. So no I don’t feel sorry for them (laughs).
And will it take another ten years before you make a second movie?
Spencer: I really hope not as now I’ve put all my eggs in one basket and committed to this as my career. Sarah (who I cowrote Tim with) and I have actually just finished a script for something new so hopefully you’ll be seeing that on your screens before too long!
Will you stick to the science fiction genre?
Spencer: Well, my next project is indeed something sci fi, something like Source Code or Minority Report, but I’m interested in doing other things too – horror, even a period drama. Having a background in stand up also makes me wants to do a comedy. As a director I don’t want to feel trapped is a certain nice – most of the directors I admire would move from comedies to dramas and back again as the project took them. My wife and I even just written the script for a Christmas movie!
What’s your favorite movie of all time?
Spencer: Well, I don’t have a favourite movie of all time.
Well that’s a good answer!
Spencer: I feel it’s a bit like asking me what is my favourite colour or favourite food. It just depends what I’m in the mood for. I love European movies from Bergman to Almodovar, but also a lot of the American greats. Recently I’ve been on a Korean binge. There’s too much variety to choose one as the best! I’m also not really a repeat watcher, so I guess I’m constantly searching for novelty and inspiration. I guess we’re blessed to live in a time where we have the entire history of cinema at our finger tips!
