“Written by Oliver Stone”, zo lezen we in grote letters op het Blu-ray hoesje. Van de filmregisseur Hal Ashby is er geen sprake. Enerzijds is dat vreemd ,omdat Ashby toch de maker is van grote American classics zoals Harold And Maude, The Last Detail en Being There. Anderzijds begrijpelijk, want toen Hal Ashby de belangrijkste delen had afgerond voor deze film, werd hij door de studio met veel plezier ontslagen en nam PSO Entertainment zijn werk over.
Quentin Tarantino noemde deze laatste film van Ashby één van zijn favoriete ’80’s-films. Deze film balanceert dan ook tussen King Of New York, To Live And Die In L.A. en zelfs Scarface, maar helaas voelt het allemaal net iets te halfslachtig aan om de volle duimen te krijgen. Dat vond ook Oliver Stone, die enorm ontevreden was over het resultaat.
Dat had vooral veel te maken met zijn script. Stone zat op dat moment in Mexico, waar hij bezig was aan het maken van Salvador. Zonder hem te raadplegen begon Hal Ashby aan het script te sleutelen en voegde hij er een heleboel elementen aan toe die in de roman van Lawrence Block zaten. Ashby gaf zijn herwerkte script door aan producer Stephen J. Roth, maar ondertussen had de filmstudio ook al R. Lance Hill ingehuurd om het script van Stone te herschrijven. Uiteindelijk besloot de studio dat Ashby zich niet meer mocht bemoeien met het scenario en werden al zijn invalshoeken uit het verhaal verwijderd. Toen Hill klaar was met het script, trokken de producers zich op hun beurt terug omdat de film veel te veel zou kosten en werd aan Robert Towne gevraagd om het scenario nog eens te gaan verwerken. Hill was zo beledigd door de aanpassingen dat hij erop stond dat hij op de credits onder het pseudoniem David Lee Henry vermeld werd. Dit maar om te zeggen dat het verhaallijn een zooitje is en helaas de film wat nekt. Geregeld worden er sprongen in het verhaal gemaakt die elke logica overtreffen, maar als je daardoor heen kan kijken is 8 Million Ways To Die toch een meer dan aangename misdaadfilm.
Alles speelt zich af in Los Angeles waar agent Matt Scudder (Jeff Bridges) werkt. De man zit zeer zwaar aan de drank en als hij een ongewapende dealer in het bijzijn van diens vrouw en kinderen neerknalt, krijgt de man zijn ontslag en eindigt hij bij de Anonieme Alcoholisten. Scudder krijgt onverwachts een briefje toegestopt van de knappe callgirl Sunny (Alexandra Paul), waaruit blijkt dat haar leven in gevaar is door haar agressieve pooier Chance Walker (Randy Brooks). De werkloze Scudder kan best een centje gebruiken en besluit haar te helpen, maar het is eerder de malafide Angel Maldonado (Andy Garcia met paardenstaart) die de touwtjes in handen heeft en een vreemde relatie heeft met een andere callgirl (Rosanna Arquette, een rol die oorspronkelijk gespeeld zou worden door Jamie Lee Curtis).
Alexandra Paul, die later zou doorbreken met haar rol als Stephanie Holden in Baywatch, vertelde jaren later dat 8 Million Ways To Die een ideaal voorbeeld is dat laat zien dat een goede cast en crew niks uithaalt als je geen goed script hebt, en nog minder als je er één hebt die tijdens het draaien alsmaar herschreven wordt. Het eerste deel van de film is ronduit verbluffend, maar eens Andy Garcia de hoofdrol opeist, wordt het toch een pak minder. Ook al ligt het niet per se aan hem, ofschoon zijn overacting soms irritant is, zeker in de laatste scène in het pakhuis dat duidelijk de inspiratie was voor Reservoir Dogs.
8 Million Ways To Die voelt net iets te veel aan als een gemiste kans om met de grote punten te gaan lopen, maar is zeker en vast de moeite waard om nog eens op te snorren.
Genre: misdaad
Jaar: 1986
Regisseur: Hal Ashby
Cast: Jeff Bridges, Rosanna Arquette, Alexandra Paul, Randy Brooks, Andy Garcia, Christa Denton
Land: USA
Speelduur: 116 minuten
