Draait dé film van het jaar vandaag al in de zalen? Het zou ons niet verbazen. Le nouveau Lanthimos est arrivé. In Poor Things mixt de Griekse grootmeester enkele eetlepels Frankenstein met snuifjes Men and Chicken, Nymphomaniac en nog zoveel meer. Resultaat: een even bizarre als bloedmooie cocktail net als het hoofdpersonage Bella,vertolkt door een Emma Stone die u letterlijk alle hoeken van de kamer laat zien.
Yorgos Lanthimos wordt met de film die hij aflevert zowaar nog beter en hij is al zo lang zo goed, getuige Alps, Dogtooth, The Lobster of The Favourite. Poor Things is losjes gebaseerd op het boek Poor Things. Episodes from the Early Life of Archibald McCandless M.D., Scottish Public Health Officer van de Schotse schrijver Alasdair Gray. Gray wees eerder verscheidene verzoeken tot verfilming af. Na een lang gesprek met Lanthimos en het bekijken van Dogtooth ging hij alsnog overstag.
De samenwerking met scenarist Tony McNamara voor The Favourite bleek een voltreffer, het script dat McNamara uit zijn pen toverde voor Poor Things nog fenomenaler. Lanthimos en McNamara besloten in tegenstelling tot het boek alles te vertellen vanuit het standpunt van hoofdpersonage Bella Baxter. Emma Stone vertolkt niet alleen die protagoniste, ze fungeerde als volwaardig producer wat nog meer deuren opende dan ten tijde van The Favourite.
De tronie van Willem Dafoe is een van de talloze redenen waarom Poor Things aan Frankenstein of The Bride of Frankenstein doet denken. Regisseur James Whale draait zich om in zijn graf om er uit te kruipen van verrukking. Aan het begin van de film (her)schept de Frankensteinachtige chirurg Godwin Baxter (Dafoe) een jonge vrouw tot Bella Baxter (Stone).
Bella noemt de waanzinnig briljante chirurg steevast ‘god’. Als het ware Et Frankenstein créa la femme. Tussen Et Dieu créa la femme en Poor Things zitten al dan niet gewilde parallellen. Beide hoofdpersonages drijven door hun (seksuele) vrijgevochtenheid menig man tot waanzin. En Bella Baxter draagt de initialen BB.
Emma Stone weet de evolutie van haar personage zo haarfijn (wat een prachtpruik trouwens) te vatten dat ze terecht onlangs een Golden Globe kreeg. Zoals zo vaak bij Lanthimos overstijgt zijn film diverse genres. Poor Things valt te bekijken als een freaky komedie, een grappige horrorfilm of een feministische kostuumprent (Merchant and Ivory maar dan op speed). De ondertoon van deze ongrijpbare prent biedt voldoende materie voor een doctoraatsthesis over de emancipatie van de vrouw of over toxische mannelijkheid. Onder andere het personage van Mark Ruffalo lijdt aan dat laatste, van anti-typecasting gesproken. Om zichzelf te vinden trekt Bella de wijde wereld in. Dat laat Lanthimos toe een hemelsbreed palet aan kleuren te gebruiken op locaties als Londen,Parijs, Alexandrië of Lissabon. Die staan schril in contrast met het ‘gothic’ zwart en wit dat een groot deel van de beginscènes doordrenkt. Lanthimos besloot liefst twee production designers in te huren. Wat een zet.
Dit bloedmooie beest van een film is bovendien ook een prijsbeest. Vorige week twee van de belangrijkste Golden Globes na de Gouden Leeuw vorig jaar op de Mostra, maar ook op het Film Fest Gent de Georges Delerue Award voor beste originele muziek voor Jerskin Fendrix, een soundtrackdebutant. Herinnert de muziek u ook af en toe aan de score van Jonathan Glazers Under The Skin? Niet verwonderlijk want Johnnie Burn maakte soundscapes voor beide films.
Tijdens de avant-première in Cinema Cartoon’s in Antwerpen weerklonken afwisselend of zelfs tegelijkertijd zowel geschaterlach als oh’s van verbazing. Het vuurwerk knetterde gedurende liefst 142 minuten van het witte doek en mag voor ons part nog eindeloos lang nasmeulen.
Genre: fantasy
Jaar: 2022
Regisseur: Yorgos Lanthimos
Cast: Emma Stone, Mark Ruffalo, Willem Dafoe, Ramy Youssef, Christopher Abbott, Jerrod Carmichael
Land: USA, UK, Ierland
Speelduur: 142 minuten
