Is er iemand die een goed woordje heeft voor Mortal Engines? Destijds afgekraakt door de critici, over het hoofd gezien door het bioscooppubliek en met als enige restant het feit dat dit één van de films is die je steeds goedkoop op 4K kan vinden. Dat heeft natuurlijk zo zijn redenen, maar Fast Forward trok zijn stoute schoenen aan door naast het spenderen van tien euro ook nog eens twee uur van ons leven eraan op te offeren. Of om het maar meteen te zeggen zoals het is: alle kritiek van weleer houdt na zes jaar nog steeds stand.
De producers konden hun ogen niet geloven dat hun peperduur projecten aan de box office niet kon opboksen tegen de Clint Eastwood-film The Mule of Mary Poppins Returns. De film werd niet alléén één van de grootste recente flops ooit, maar van de beloofde trilogie kwam niks in huis en dus moesten de fans van auteur Philip Reeve het stellen met één verfilming.
De shock was nog groter omdat één van de grote mannen achter de schermen Peter Jackson was. Niet alleen kocht hij de filmrechten van het boek dat door hem in een scenario werd gegoten, ook zorgde hij ervoor dat één van zijn trouwe medewerkers Christian Rivers achter de camera mocht staan. Je ziet maar al te goed dat Rivers een kei is in visuele effecten, via Jackson’s King Kong won hij er dan ook een Oscar voor, maar van film maken heeft de man geen kaas gegeten.
Het verhaal van Mortal Engines speelt zich duizend jaar later af. Een oorlog die slechts 60 minuten duurde heeft de hele wereld in as gelegd. Je kan alleen maar leven in mobiele steden. Dat gaat van kleine dorpjes tot metropolen zoals Londen waarvan de stad één groot voertuig is geworden. Van vrede is geen sprake want de grote Westerse steden zijn op jacht en slorpen alle andere kleine steden op.
Het is een premisse die er op papier behoorlijk ingewikkeld uitziet, maar Rivers weet perfect hoe hij een fantasywereld moet creëren en hoe die geloofwaardig te maken. De eerste beelden die je ziet zijn dan ook adembenemend en doen je ergens hopen dat je op een pareltje zal stoten dat niemand zag toen de film uitkwam, helaas is er ook nog het slappe verhaal, de afgrijselijke vertolkingen en de verdere aanpak van dit alles. Wanneer Londen het kleine Beiers mijnstadje Salzhaken opslokt geeft iedereen zich gewonnen behalve de heldhaftige Hester Shaw (de IJslandse Hera Hilmar die nadien maar weinig van zich liet horen). Zij zweert haar dode moeder te zullen wraken.
De achtergronden waarop dit flauw verhaal zich afspeelt, zijn misschien complex, maar voor de rest is het niet meer dan het aloude cliché van het goede en het kwade. In het begin weet Christian Rivers zich nog enigszins te beheersen, maar hoe langer – en des te ridiculer – de film wordt, hoe meer men zich vergaloppeert in een avonturenfilm die door de pompeuze muziek van Tom Holkenborg aka Junkie XL bijna aanvoelt als een opera. Niets is te veel in dit vehikel, behalve het acteerspel. Op Hera Hilmar na lijkt de cast te bestaan uit een bende kartonnen poppen die er vooral mooi en afgelikt moeten uitzien. Mortal Engines is kortom een absoluut te mijden vehikel dat je zelfs je grootste vijand niet toewenst.
Genre: avontuur, young adult
Jaar: 2018
Regisseur: Christian Rivers
Cast: Robert Sheehan, Hera Hilmar, Hugo Weaving, Stephen Lang, Roman Raftery, Patrick Malahide, Leila George
Land: USA, Nieuw-Zeeland
Speelduur: 128 minuten
