Op zijn achttiende trok Ben Van Alboom voor het eerst naar Cannes, wat zijn liefde voor cinema alleen maar deed toenemen. Sindsdien werkte hij als filmjournalist voor onder meer Knack Focus, De Standaard, Klara, Studio Brussel, Humo en De Morgen. Maar de voorbije jaren legt hij zich vooral toe op zijn andere (ook veelal culturele) activiteiten. Zo cureert hij DS Podcastfestival en maakt hij geregeld ook zelf een podcast. Zoals Sunset Confessions (over vijftig jaar Film Fest Gent) of Het wonder is geschied! (over de Vlaamse filmhausse van de afgelopen kwarteeuw).
Daarnaast stuurt Ben toch ook nog elke week een nieuwsbrief uit met zeven streamingtips: FilmKlub. Meer nog: die nieuwsbrief telt intussen meer dan vijfduizend abonnees en rondde onlangs de kaap van de honderd afleveringen. Je kosteloos inschrijven (doen!) levert je niet alleen zeven filmtips per week op, maar ook de kans op prachtige filmprijzen.
Ben koos vijf streamingparels die nooit (of zelden) in de bioscoop te zien zijn geweest.
PRIVATE LIFE (Tamara Jenkins, 2018) Netflix
Netflix maakt best wat – ik druk mij nu erg beleefd uit – rommel. Maar als je goed zoekt, vind je er best ook wat puike films op. Zoals deze over een koppel veertigers dat wanhopig probeert een kind te krijgen – op welke manier dan ook. Of over hoe het leven vaak even eenvoudig is als complex. Private Life wordt geregeld in één adem genoemd met het oeuvre van Noah Baumbach. Maar dan toch vooral omdat de film zich afspeelt in New York en de hoofdpersonages vast ook allemaal The New Yorker lezen. Want hoe briljant ik films als Marriage Story en The Squid and the Whale ook vind, er zit een soort innemende nonchalance in deze hartverwarmende tragikomedie die je niet snel bij Baumbach tegenkomt.
RYE LANE (Raine Allen-Miller, 2023) Disney+
De debuutfilm van Raine Allen-Miller is één van de strafste Britse films van de voorbije jaren. De eigenzinnige romcom is een guitige mix van Before Sunrise/Sunset en geschifte afro-Amerikaanse cinema als Sorry to Bother You en Queen & Slim. Maar dan met Londen als verleidelijke backdrop. Meer nog: Rye Lane is evenveel stadsfilm als romcom, en tegen het einde van de rit ben je even hard gevallen voor de twee protagonisten als voor Brixton, Battersea en de rest van de Zuid-Londense setting. Niet de cliché-toeristenplekken dus, maar Rye Lane is ook allesbehalve een cliché-romcom. De film loopt over van snedige dialogen, bijtende satire, buitenissige plotwendingen en vooral ook heel veel liefde.
ROTTING IN THE SUN (Sebastián Silva, 2023) MUBI
Denk The White Lotus, maar nog meer gay, en met nog meer close-ups van penissen dan in Shaving Ryan’s Privates. Klinkt goed? Dat is het ook. Rotting in the Sun is dan al iets te lang, veel wordt goed gemaakt door de onstuimige mise-en-scène van de Chileen Sebastián Silva – een eeuwige belofte die intussen overduidelijk met meer goesting films maakt dan geld. Het is ook allemaal vrij meta, want Silva speelt zelf een gerespecteerde regisseur die tevergeefs projecten aan HBO probeert te pitchen, tot hij in een gay resort een populaire YouTuber ontmoet (gespeeld door de populaire YouTuber Jordan Firstman) en de tv-bonzen plots hypergeïnteresseerd zijn in een potentiële samenwerking. Dus ja, Rotting in the Sun is enerzijds een weinig subtiele satire, anderzijds een vrij rake karakterstudie en finaal zelfs een soort – don’t ask – whodunit.
WOLFWALKERS (Tomm Moore & Ross Stewart, 2020) AppleTV+
De meeste streamers investeren flink wat centen in animatie en Netflix spant op dat vlak zowaar zelfs nog de kroon. Maar het allerbeste animatiekleinood dat helaas – dat is dan meestal wel het nadeel – nooit een deftige bioscooprelease heeft gekregen, is WolfWalkers op AppleTV+. Als Soul van Pixar er niet was geweest, dan had hij drie jaar geleden zelfs gegarandeerd zijn Oscarnominatie voor beste animatiefilm verzilverd (nadat regisseur Tomm Moore ook al welverdiende nominaties scoorde voor The Secret of Kells en Song of the Sea). De animatie is net zo fantasierijk, verbluffend en wild als de personages. En hoe eenvoudig het verhaal ook is, het blijft emotioneel overweldigend én ongelooflijk belangrijk om te vertellen.
AMERICAN FICTION (Cord Jefferson, 2023) Amazon Prime Video
In een ander jaar had American Fiction enkele maanden geleden mogelijk nog meer Oscars gewonnen dan die ene voor – weliswaar geen kleintje – beste scenario. Want wat een briljante satire is dit!? Over hoe zwarte makers door de entertainmentindustrie in een keurslijf worden gedwongen. Maar ook gewoon over – kwestie van vakkundig te breken met wat de film hekelt – de dagelijkse beslommeringen van Jeffrey Wright, die een auteur speelt wiens ‘serieuze boeken’ voor geen meter verkopen. Tot hij voor de grap een vuilgebekt blaxploitationboek schrijft dat een cultureel fenomeen wordt. De film heeft zowaar wat Robert Altman-vibes, gekruid met een flinke scheut James Baldwin. Maar wat American Fiction vooral zo geniaal maakt – los van het feit dat hij nagels met koppen slaat – is dat de satire soms bijna grotesk geprononceerd is, terwijl er minstens evenveel heerlijk subtiele puns inzitten. Nog een wist-je-datje: American Fiction is het regiedebuut van Cord Jefferson, de hoofdscenarist van de meesterlijke HBO-reeks Watchmen, die eveneens op vlijmscherpe en intelligente wijze afrekent met racisme in de VS.
